“شاید انتظار برود که با خاموش شدن آتش اعتراضات مردم در اسرائیل، داستان ندیمگان هم به فراموشی سپرده شود. شاید طرح پیشنهادی “اصلاحات قضایی” شکست بخورد و یا با موفقیت به مسیرش ادامه دهد. شاید دموکراسی در اسرائیل بمیرد و یا جانی دوباره بگیرد. شاید روابط دیپلماسی میان ایالات متحده و اسرائیل تقویت بشود. شاید ائتلاف عبری- عربی جدیدی شکل بگیرد اما مشخص است که قطعا وضعیت حقوقی زنان در اسرائیل روز به روز بدتر می‌شود. بهبودی برای زنان نیست. قتل، تجاوز، خشونت خانگی، سو استفاده اقتصادی، بهره برداری جنسی همه آسیب‌هایی است که یک زن اسرائیلی با آن دست و پنجه نرم می‌کند. جامعه‌ای که منادی دموکراسی و حقوق بشر شده است عملا انگاره جنس دوم را برای انسان متمدن قرن بیست و یک به تصویر کشیده است. سریال خانگی ” داستان ندیمه” که تا کنون پنج فصل آن از شبکه‌های تلویزیونی اسرائیل پخش شده است و مردم منتظر نمایش فصل ششم آن هستند، همزاد پنداری عمیقی را با زنان جامعه شکل داده است. داستان ندیمه براساس رمانی با همین اسم اثر “مارگارت اتود” به رشته تحریر درآمده و در آن انقیادی که زنان را به بند می‌کشد و آنها را تنها ابزاری برای باروری معرفی می‌کند، نشان می‌دهد. مارگارت اتود در رمان خود سعی کرده تلاش زنان برای رسیدن به یک استقلال فکری و عملی را به تصویر بکشد. در واقع رمان او برای بسیاری از مدافعین حقوق زنان الگو شده و مشوقی برای مبارزه علیه خشونت به زنان بوده است.”
زنان معترض اسرائیلی که با پوشیدن لباس ندیمه، ذهنیتی واقعی به داستان ندیمه دادند، معتقدند که اعتراضات آنان ربطی به اصلاحات قضایی ندارد و تا رسیدن به مقصود مبارزه شان را ادامه خواهند داد. دستان بسته، نقاب های سفید و شنل های قرمز پوشیده، همگی انزجار زنان از تعاملات صرفا جنسی با آنان بوده است. با توجه به اخبار و گزارشات داخلی اسرائیل، این کارناوال ندیمگان ادامه‌دار خواهد بود و آنها قصد دارند تصویر اعتراض شان را به تمام جهان مخابره کنند تا منجر به خشم جامعه جهانی نسبت به متولیان حکومت گردد.
