مدارس کودکان پناهنده جدا از مدارس کودکان اسرائیلی است!
والدین حدود 4000 دانش‌آموز پناهنده بابت جداسازی مدرسه فرزندانشان از کودکان اسرائیلی به دادگاه عالی اسرائیل شکایت کردند.
پیش از هر چیز باید گفت:« صحبت کردن درباره جمعیت پناهندگان در اسرائیل پیچیدگی‌هایی زیادی دارد.»
سیگال آویوی، فعال حقوق بشر به خبرگزاری i24 گفت: همانطور که یک نفر به من گفت:«من هرگز نمی‌خواستم پناهنده شوم. پناهنده بودن مسئله دردناک و مثل یک زندگی نفرین شده است. این یک مشکل بزرگی است!
یکی از مشکلات والدین از جوامع پناهنده سودانی و اریتره بحث آموزش جداگانه برای فرزندانشان در مهدکودک و مدرسه‌های ابتدایی است. تل‌آویو در رأ س این نوع از آموزش جداگانه، قرار است، جایی که اکثریت پناهجویان در آن زندگی می‌کنند.
آویوی ادامه داد: «سیستم آموزشی‌ای که بچه‌ها را از هم جدا کند پیشرفت نخواهد کرد. این نوع آموزش وجود دارد همانطور که قبلاً نیز وجود داشته است، اما من فکر نمی کنم که بتواند رشد کند. بسیاری از پناهجویان می‌پرسند: آیا ما هنوز در آفریقا هستیم؟ اول از همه، آنها هرگز در آفریقا نبودند، آنها در اینجا به دنیا آمدند، بنابراین اینها کودکان اسرائیلی هستند. اما حقیقتابله! آنها احساس می‌کنند که در یک محله یهودی‌نشین سیاه‌پوست زندگی می‌کنند.»
جنوب تل‌آویو مرکز مدرسه‌های مخصوص کودکان پناهنده
در یک منطقه خاص در جنوب تل‌آویو، حداقل چهار مدرسه وجود دارد که به طور انحصاری برای کودکان پناهجویان ساخته شده است. هیچ دانش‌آموز اسرائیلی در این مدارس تحصیل نمی‌کند، اما آنچه اکنون اتفاق می‌افتد این است که والدین پناهنده و والدین اسرائیلی خواهان یک سیاست آموزشی یکپارچه در این شهر هستند
میکال شندار، یک مددکار اجتماعی در The Garden Library به i24خبرگزاری گفت: «در حال حاضر، این سیاست یک سیاست جداسازی است. برخی از والدین در حال مبارزه برای تغییر مدرسه فرزندان خود هستند، اما همچنان دست رد به سینه آنها می‌زنند؛ زیرا این یک سیاست و روش آموزشی است.
شهرداری و دولت می خواهند وضعیت موجود این مدرسه‌ها را حفظ کنند.
امروزه حدود 50 مهدکودک و چهار مدرسه ابتدایی – هایاردن، کشت، گوانیم و بیالیک روگزین – وجود دارد که به عنوان دبیرستان نیز فعالیت می‌کنند و اکثریت قریب به اتفاق آنها در جنوب تل‌آویو هستند. 91 درصد از دانش آمزان این مراکز از کودکان پناهجویان هستند. حتی یک دانش آموز اسرائیلی در این مراکز تحصیل نمی‌کنند.
یکی از مدیران چهار مدرسه ابتدایی به خبر i24 گفت که جدایی برای رشد و یادگیری کودکان، ضروری و مفید است!
اشل هرشکوویتز، مدیر Hayarden، گفت: بچه‌های اینجا خواندن نمی‌دانند، نمی‌دانند چگونه بنویسند، حروف را در ابتدای کلاس اول تشخیص نمی‌دهند. اگر مدارس یک پارچه باشد همیشه بین دانش‌آموزان رقابت وجود خواهد داشت.
هرشکوویتز خاطرنشان کرد که نگه داشتن بچه‌ها در مدرسه‌های منطقه آنها هم برای اسرائیلی‌ها و هم برای پناهجویان بهتر است.
آویوی توضیح داد: « در این مدارس، تصمیم برای داشتن یک مدرسه مجزا نیست. آنها با واقعیت روبرو هستند و تمام تلاش خود را می‌کنند. آنها سعی می‌کنند با فعالان و همچنین رهبران جامعه ارتباط برقرار کنند تا ببینند چگونه می‌توانند به جامعه کمک کنند.»
جلسه دادگاه این مدرسه‌ها
اما با وجود تلاش مدارس برای جداسازی، والدین همچنان به راه‌های قانونی روی می‌آورند. در آگوست 2021، دادخواستی برای حذف تبعیض نژادی از طرف بیش از 600 والدین کودکان پناهجو و حدود 100 والدین اسرائیلی به دادگاه منطقه تل‌آویو ارسال شد.
اولین جلسه دادگاه منطقه در سپتامبر 2021 بود، اما طرفین نتوانستند به توافق برسند. در ژانویه 2022 نیز طرفین نتوانستند برای بار دوم به توافق برسند، و در سومین جلسه در می 2022 نیز سازشی حاصل نشد. پس از شکست در دادگاه منطقه در نوامبر 2022، درخواست تجدیدنظر به دادگاه عالی داده شد و جلسات رسیدگی برنامه‌ریزی شد و به روز دیگری موکول شد.
هاران رایشمن، وکیل حقوق بشر در دانشگاه حیفا که وکالت پرونده علیه وزارت آموزش اسرائیل و شهرداری تل‌آویو را بر عهده دارد، گفت: «آیا ممکن است از هم جدا اما برابر باشیم؟ پاسخ قانونی فقط منفی است.»
در سال 1954، ما حکم معروف براون در مقابل شورای آموزش در ایالات متحده را داشتیم که می‌گفت این کار قانونی نیست. جدا سازی آموزش نمی‌تواند برابر باشد. و آنچه در سال 1954 در ایالات متحده اتفاق افتاد، در در اسرائیل در سال 2023 رخ داده است.
شهرداری تل‌آویو درخواست خبرگزاری i24 را برای اظهار نظر و مصاحبه در مورد وضعیت مدرسه این کودکان رد کرد.
اما زمانی که این دادخواست در سال 2021 ثبت شد، شهرداری تل‌آویو ادعای جدایی را رد کرد و گفت که ساختار مدرسه‌ها به دلیل مقررات ثبت‌نام بر اساس محل زندگی مردم است. جمعیت مدرسه با جمعیت‌شناسی محله مطابقت دارد که برای همه کودکان شهر صدق می‌کند.
ما می‌دانیم که این 100 درصد درست نیست زیرا من در جنوب تل‌آویو زندگی می‌کنم، دوستان زیادی دارم که در جنوب تل آویو زندگی می‌کنند و بچه‌های آنها به مدرسه‌های مجزا فرستاده نمی‌شوند.
قوانین تصریح می‌کند که بچه‌های مهدکودک تا کلاس چهارم نباید بیش از 1.2 مایل پیاده‌روی کنند تا به مدرسه برسند. کودکان کلاس پنجم و بالاتر مجاز به فاصله پیاده روی حداکثر 1.9 مایلی تا مدرسه هستند.
مادرانی از اریتره به شرط ناشناس ماندن با خبرگزاری i24 مصاحبه کردند. آنها می‌خواهند بدانند چرا بچه‌هایشان باید چندین مایل دورتر به مدرسه بروند.
یکی از والدین پناهنده اریتره‌ای توضیح داد: «ما در طبقه همکف یک خانواده اسرائیلی زندگی می‌کنیم؛ بچه‌های آنها با بچه من به مدرسه نمی‌روند و در یک مدرسه دیگر نیز درس نمی‌خوانند. اگر به دلیل جداسازی نباشد، تمام بچه‌ها، همه با هم به یک مدرسه می‌روند.»
او افزود:« زمانی که در محله هتیکوا بودم، فکر می‌کردم ثبت نام مدرسه منطقه‌ای است. به همین دلیل به یادالیاهو نقل مکان کردم، اما با این حال، آنها به من اجازه نمی‌دهند فرزندم را به مدرسه دیگری منتقل کنم. در ساختمان من، تنها من پناهجوی اریتره‌ای هستم. بقیه همه اسرائیلی هستند و هنوز هم، بچه من تنهایی به مدرسه کشت(مدرسه ای مخصوص کودکان پناهجو) می‌رود.
این موضوع روز یکشنبه در مقابل سه قاضی مورد بحث قرار خواهد گرفت، اما برای جلوگیری از جلسه دادگاه، وزارت آموزش و پرورش یک برنامه آزمایشی برای ادغام مدرسه‌های 120 کودک پناهجو که سال آینده کلاس اول را شروع خواهند کرد در 15 مدرسه سطح بالا در تل‌آویو ارائه کرد.
