در انواع جنگ‌های بزرگ آمریکایی «موفق»، در طول جنگ داخلی ایالات متحده، جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم، استفاده از حملات چندجانبه و فرسایشی برای از بین بردن نیروهای دشمن در آن زمان بود. متأسفانه برای اسرائیل در سال 2023 این اتفاق افتاد. ما کسانی هستیم که در بسیاری از جبهه‌ها و اغلب به طور همزمان در حال جنگ یا دفاع هستیم. با تحقیقات ارتش اسرائیل در چهارشنبه گذشته در مورد اینکه چگونه باید دکترین خود را تنظیم کند تا از شکست‌های بیشتر در مرز مصر جلوگیری کند (پس از کشته شدن سه سرباز توسط یک تروریست در 3 ژوئن)، ارزش این را دارد که ببینیم که چه عواملی دخیل خواهند بود.
در تحلیل این مسائل وابسته به یکدیگر، یک نکته قابل توجه این است که بسیاری از دکترین ارتش اسرائیل حداکثر بر اساس یک چشم انداز میان مدت آمیخته با ملاحظات تاکتیکی کوتاه مدت است. نقش استراتژی بلند مدت بسیار محدود است و اسرائیل تصمیم نگرفته است که چگونه با اکثر چالش های بلندمدت امنیت ملی خود مقابله کند.
این تصمیم به دلیل مجموعه‌ای از بحران‌های داخلی مربوط به بحث‌های موافقان یا مخالفان نخست‌وزیر بنیامین نتانیاهو، محاکمه و بازنگری‌های قضایی او گرفته شده است. همچنین، این اسرائیل بحث های طولانی مدت در مورد نحوه رسیدگی به درگیری با فلسطینی‌ها در کرانه باختری و غزه را حل نکرده است. صرف نظر از اینکه نخست وزیر چه کسی بوده است، هیچ حرکتی برای تغییر سیاست با حماس در غزه صورت نگرفته است. در عوض، سیاست تلاش برای “مدیریت” درگیری با برخی بازدارندگی محدود بوده است و حتی در مورد کرانه باختری هم به همین شکل بوده است. اگرچه دولت بنت-لاپید با اینکه روابط بهتری با تشکیلات خودگردان فلسطین نسبت به نتانیاهو داشت، اما هیچ کاری برای حل و فصل مناقشه در طولانی مدت نکرد. هیچ یک از دولت‌های اخیر موفق به پایان دادن به موج‌های جاری تروریسم که به مارس 2022 بازمی‌گردد، نبودند.
رویکرد پرداختن به مسائل میان مدت و کوتاه مدت به محض مطرح شدن آنها بوده است. هنگامی که نتانیاهو در پایان سال 2022 به نخست وزیری بازگشت و سپهبد هرزی هالوی چند هفته بعد فرماندهی ارتش اسرائیل را برعهده گرفت، چالش‌های امنیتی اصلی که آنها روی آن متمرکز بودند عبارت بودند از: تلاش برای پایان دادن به امواج تروریسم کرانه باختری، برنامه هسته‌ای ایران، تهدید 150000 موشکی حزب‌الله، تهدیدهای متعدد حماس از غزه، و کمپین “جنگ بین جنگ‌ها” در سوریه. هیچ کس حتی امنیت در مرزهای مصر را به عنوان یک موضوع درجه اول یا دوم مطرح نکرد.!!!
از سال 2011 تنها چهار حادثه تروریستی در مرز رخ داده است که آخرین مورد آن به سال 2016 برمی‌گردد. مطمئناً همه مردم ناراضی بودند چرا که موارد قاچاق زیادی از مرزها اتفاق می‌افتاد. اما زمانی که ارتش اسرائیل توانست با 75 دستگیری و توقیف مقادیر زیادی مواد مخدر، به همراه بیش از 500 مورد پاتک به قاچاقیان در سال 2022 و کاهش 75 درصدی قاچاق در مقایسه سال‌های 2023 و 2019 افکار عمومی به تمجید از ارتش پرداخت. پیشرفتی شکننده و ناقص تا شکست 3 ژوئن و آن اتفاق.
آنچه از تحقیقات مشخص شد این بود که ارتش اسرائیل احتمالاً خوش شانس بود که سربازان بیشتری کشته نشدند و دشمنانش زودتر نمی‌دانستند که گارد مرزی در آن منطقه چقدر ضعیف است. ارتش و هنگ مرزی هیچ برنامه‌ای برای قاچاقچیان و جنایتکاران درجه یک آن منطقه نداشتند و فقط تماشاگر هستند. آنها برای یک حمله برنامه‌ریزی‌شده توسط دشمنی که نقاط ضعف ارتش اسرائیل را تحلیل می‌کرد و هدفش این بود که با مهارت و کاملا مسلح به سمت نیروهای ارتش اسرائیل بیاید و تا حد امکان نیروهای ارتش اسرائیل را بکشد، اصلا آماده نبودند. ارتش اسرائیل گفته است که شکاف مرزی را مهر و موم کرده است و موقعیت‌های مرزبانی سرباز را از دو سرباز در هر موقعیت به چهار سرباز تغییر می‌دهد، به طوری که هر پست دارای قابلیت نظارت 360 درجه است. اما در مورد دشمنی که از استتار، باد و دیگر عناصر طبیعت استفاده می‌کند و لحظات خستگی و کسالت نگهبانان ارتش اسرائیل را برای حمله جستجو می‌کند. نگرانی آنجاست که اگر دفعه بعد به جای یک مهاجم، پنج یا ده مهاجم وجود داشته باشد چه؟ ممکن است به نظر برسد که فن‌آوری و برج‌های دیدبانی فانتزی ارتش اسرائیل می‌توانند چنین نیرویی را دستگیر کنند و بتوانند قبل از شروع حمله هشدارهایی را صادر کنند. با این حال، جروزالم پست از روی نقشه نشان داده شد که زمین این منطقه چقدر نامناسب است و زمان زیادی می‌برد تا افراد خود را با پای پیاده به حصار برسانند. این روزنامه با فرماندهان هواپیماهای بدون سرنشین و جاسوسی ارتش اسرائیل مصاحبه کرده است که مدعی بودند می‌توانند یک پهپاد یا هواپیما را در عرض چند دقیقه یا احتمالا تا 30 تا 40 دقیقه به هر مرزی بفرستند. اما در حادثه 3 ژوئن، آن فرد مهاجم حدود 5 ساعت را در خاک اسرائیل بود و شناسایی نشد. نکته مهم اینجاست که وقتی حتی نمی‌دانید مورد تهاجم قرار گرفته‌اید، نمی‌توانید با هواپیماهای بدون سرنشین یا جاسوسی تماس بگیرید. همچنین یکی از مقامات ارشد ارتش اسرائیل گفت: طبق رویه‌های فعلی، هیچ پیش‌بینی برای هواپیماهای استراتژیک یا پهپادها برای رسیدن به مرز مصر در مدت زمان کوتاه وجود ندارد و سریع‌ترین پشتیبانی هوایی راهبردی که می‌تواند برسد حدود دو ساعت یا بیشتر خواهد بود.
اشتباهات مشابهی در ماه مارس زمانی رخ داد که یکی از عوامل حزب‌الله از تمامی حصارها و حفاظ‌های مرزی ارتش اسرائیل، از جمله دور زدن گشت‌های دوره‌ای، وارد اسرائیل شد. او تمام راه را تا مگیدو طی کرد و اگر شین بت دخالت نمی‌کرد معلوم نبود که او چه زمانی دستگیر می‌شد.
حداقل یکی از سه سرباز کشته شده در 3 ژوئن احتمالاً به دلیل عدم استفاده از کلاه ایمنی جان خود را از دست داده است. در واقع، چندین سرباز دیگر که با تروریست درگیر بودند نیز کلاه ایمنی نداشتند و خوشبختانه کشته نشدند. در مواجهه با این موضوع، یکی از مقامات ارشد ارتش اسرائیل شانه‌هایش را بالا انداخت و گفت که نظم و انضباط با نسل امروز نوجوانان جذب شده، و مخصوصا در این منطقه کشور که درگیری با اسلحه چندان وجود نداشته است، سخت به دست می‌آید. آن دسته از سربازانی که به این حادثه نزدیک بودند نیز احتمالاً شغل خود را جدی‌تر خواهند گرفت. اما یک دشمن صبور به سادگی می‌تواند منتظر بماند تا نیروهای کمکی ارتش اسرائیل را ببیند و سربازانی را ببیند که از فعالیت خسته شده‌اند، به‌ویژه زمانی که موج جدیدی از سربازان وارد می‌شوند که در طول حادثه حضور نداشتند. از نظر استراتژیک، ارتش اسرائیل نه تنها می‌خواهد نیروهای خود را در مرز مصر کاهش دهد، بلکه از مارس 2022 در تلاش است تا نیروهای کمکی خود را نیز از کرانه باختری خارج کند. کرانه باختری این روزها منبع اصلی حوادث تروریستی است. حتی روزی که نتایج تحقیقات تروریست مصری اعلام شد، تا حدی تحت الشعاع یک حمله تیراندازی در نزدیکی Mevo Dotan قرار گرفت. با این حال، ارتش اسرائیل امیدوار است بتواند به زودی نیروها را از کرانه باختری به مرزهای مهم بازگرداند: لبنان، غزه و سوریه. بنابراین مرز مصر نسبت به کرانه باختری فرعی محسوب می‌شود، که خود در برابر تهدیدات واقعی اسرائیل در درجه دوم اهمیت قرار دارد و در این میان، بعید است بودجه برای مرز مصر افزایش یابد. دلیلش این است که ارتش اسرائیل می‌خواهد میلیاردها دلار در سال هزینه کند تا در صورت لزوم برای حمله به برنامه هسته‌ای ایران و همچنین فناوری دفاع موشکی آماده شود. فناوری دفاع موشکی اکنون مانند یک داستان بی پایان به نظر می رسد. اسرائیل قبلاً Iron Dome، David’s Sling، The Arrow (1، 2 و 3) انواع سیستم‌های دفاعی مشابه ساخته است و حتی بر روی توسعه سیستم لیزر پرتو آهن کار می‌کند. ما می‌دانیم که ارتش سال‌ها با رافائل برای توسعه یک سیستم موشکی ضد مافوق صوت
دولت وعده افزایش بودجه های هنگفتی را برای پروژه های حیوانات خانگی احزاب ائتلاف داده است، از جمله بودجه بیشتر برای یارانه دادن به فرهنگ جامعه خریدی که کمتر کار می‌کنند و مالیات پرداخت نمی‌کنند.
یوآو گالانت، وزیر دفاع، نگفته است که کاهش‌های ارتش اسرائیل از کجا ناشی می‌شود (هر وزارتخانه‌ای باید برای ایجاد فضایی برای هزینه‌های دولت جدید، کاهش‌هایی را انجام دهد) اما اگر امنیت مرزی مصر با برخی از کاهش‌ها ضربه بخورد، تعجب‌آور نخواهد بود. تنها راه برون رفت از این شرایط و ایجاد دکترین جدید این است که اسرائیل سطح تهدید رو که روی چند مرز است را کاهش یابد؛ البته با وجود ایران که سعی در شعله‌ور کردن آتش در مرزهای اسرائیل دارد کمی دور از دسترس است.
لینک خبر: https://www.jpost.com/israel-news/defense-news/article-746511
