تحلیلگر هاآرتص،خطاب به نتانیاهو و دیگر رهبران اسرائیل: تا به حال به این فکر کردهاید که حقوق فلسطینیان را به رسمیت بشناسید؟
اگر نتانیاهو 16 سال نخست وزیر نبود، آیا این جنگ وحشتناک آغاز نمیشد؟ آیا این جنگ طور دیگری رقم میخورد؟ آیا میتوانیم مطمئن باشیم که غافلگیری و شکست 7 اکتبر اتفاق نمیافتد؟ آیا کسی ربوده نمیشد؟ آیا اسرائیل این کشتار جمعی وحشتناک را انجام نمیداد؟
هیچ یک از این سؤالات، حتی اندکی، از سنگینی مسئولیت و جدیت اتهام نتانیاهو برای آنچه اتفاق افتاده است نمیکاهد. نتانیاهو باید دیروز، امروز و فردا برود، همانطور که دولت بی ارزش و ناکارآمدی که او تشکیل داد و ما را به لبه پرتگاه رسانده است.
آیا رهبرانی در اسرائیل بودند که در مواجهه با غزه و فلسطینیها عملی اساسی انجام دهند؟ به هیچ وجه! وقتی نتانیاهو را متهم میکنند، میگویند که بدون نتانیاهو همه چیز طور دیگری رقم میخورد. گروه «فقط بی بی نه» از روز اول اینگونه عمل کرده است. اگر نتانیاهو نبود غزه تبدیل به زندان نمیشد. شهرک سازیها، اسرائیل را فاسد نمیکرد و شاید ارتش اسرائیل اخلاقی میشد. این درست نیست. چیزهای زیادی وجود دارد که بدون نتانیاهو، اسرائیل جای بهتری خواهد بود. رفع بیماری اشغال و حصر یکی از آنها نیست. در اسرائیل سیاستمدارانی وجود دارند که متواضع و متعهدتر از نتانیاهو به شغل خود هستند.
اسرائیل همان دولت آپارتاید باقی میماند، فقط آراستهتر! نتانیاهو دستگاه سیاسی را فاسد و آلوده کرده است، سیستم قضایی و مجری قانون را خراب کرده است.
اما وقتی موضوع به اصل موضوع میرسد، جهنمی که اسرائیل از جهنم فرار میکند و نتانیاهو به فکر حذف آن از دستور کار بود، مشخص میشود که نتانیاهو همانطور که اسلافش عمل کردهاند و وارثان او عمل خواهند کرد، درباره دولت مستقل فلسطینی عمل کرده است. اگر تلاشهای نخست وزیران سابق مانند اسحاق رابین، شیمون پرز، ایهود باراک، ایهود اولمرت و آریل شارون را برای یافتن راه حلی، حتی اگر جزئی، کنار بگذاریم، هیچ یک از آنها هرگز به این فکر نکردهاند که حداقل عدالت را برای فلسطینیان به ارمغان بیاورند. شایسته است که بدون آن هیچ راهحلی وجود ندارد.
همه سران دولت، از ادامه اشغال و محاصره نوار غزه حمایت کردند. هرگز به فکر هیچ یک از آنها خطور نکرد که اجازه تأسیس یک کشور واقعی فلسطینی با اختیارات کامل، دولتی مانند همه کشورها را بدهند. آنها حتی به آزادسازی نوار غزه از محاصره فکر نمیکردند. بدون همه اینها، حماس وجود نداشت.
محاصره نوار غزه توسط نتانیاهو تحمیل نشد. دولت نتانیاهو به فکر رفع حصر نبود، سیاست در اسرائیل اساساً یکسان بوده است. هیچ کس فکر نمیکرد نوار غزه را به روی جهان باز کند، حتی به صورت کنترل شده، تنها روشی که امتحان نشده بود و شاید روشی که راه حل را پیش میبرد.
همچنین تخمین اینکه آیا ارتش اسرائیل در زمان نخست وزیری غیر از نتانیاهو، متفاوت خواهد بود یا خیر، دشوار است. آیا از شکست جلوگیری میشد؟ مأموریت اشغالگری که به بیشتر فعالیتهای ارتش اسرائیل تبدیل شده، توسط نتانیاهو ابداع نشده است. هر نخست وزیر دیگری نیروها و منابع غیرمنطقی را برای ارضای جنون شهرک نشینان هدایت میکرد. در تمام دولتهای اسرائیل چنین بود.
در حاشیه، نامزدها اکنون در حال آماده شدن برای انتخابات هستند. هر یک از آنها میتواند نخست وزیر بهتری از نتانیاهو و مطمئناً صادقتر باشد. اما هیچ یک از آنها مسیری را که اسرائیل در آن به سمت غرق شدن پیش میرود، تغییر نخواهد داد. لاپید نظری ندارد و بنی گانتز و گادی آیزنکوت با تمام جنایاتش در مدیریت جنگ شرکت میکنند که بعداً ثابت میشود که یک جنگ پوچ است. هیچ یک از آنها روش جدیدی را پیشنهاد نکردند، روشی که ما هرگز امتحان نکرده بودیم. در سیاست اسرائیل آنچه وجود دارد، فقط قدرت و قدرت اضافی است.
نتانیاهو باید برود، در این شکی نیست. اما اسرائیل به همین مسیر ادامه خواهد داد.
لینک خبر: هاآرتص