مهاجرت آرام به معضلی اجتماعی برای جامعه اسرائیل تبدیل شده است.
سایت کانال 12 عبری در مقاله‌ای با عنوان اضطراب جدایی به پدیده مهاجرت خاموش شهروندان طبقه متوسطه اسرائیل پرداخت و نوشت: همه دارند کشور را ترک می‌کنند و اگر از کشور خارج نشوند درباره خروج از کشور صحبت می‌کنند. البته این گفتمان جدیدی نیست، مهاجرت یکی از واژه‌هایی است که در سال‌های اخیر استفاده می‌شود اما از زمان جنگ فرق می‌کند و بیشتر یک آشفتگی است. اگر زمانی خروج از کشور با کلماتی مانند فرصت یا تجربه یا پیشنهاد یکباره همراه بود، امروز خروج از کشور با کلماتی مانند چاره‌ای نیست و باید همراه است.
نویسنده مقاله در ادامه نوشت: از نظر آماری، ما از گستردگی واقعی این پدیده آگاه نیستیم اما حقیقت این است که تقریباً همه کسانی که در منطقه مرکزی یا در مناطق برخوردار از فناوری پیشرفته زندگی می‌کنند، حداقل پسر یا دختری از هر خانواده در حال مهاجرت هستند.
مقصد جدید اسرائیلی‌ها، پرتغال است و اگر اروپا نباشد، اسرائیلی‌ها به تایلند، پاناما و قبرس مهاجرت می‌کنند. البته کانادا نیز پس از جنگ، مسیر ویژه‌ای را برای اسرائیلی‌ها باز کرده است.
کاملا واضح است: مردم می‌روند، یا به آن فکر می‌کنند، یا درباره آن صحبت می کنند. سایت‌های خبری آن را مهاجرت آرام می‌نامند اما مطمئنا آرام نیست، آنهایی که می‌مانند تمام مراحل رها شدن را می‌گذرانند: حسادت، پارانویا، درماندگی، عصبانیت و تسلیم.
این در مورد خریدی یا خیلی ثروتمند یا خیلی فقیر نیست. فقط طبقه متوسط. کسانی که می‌روند، برای آینده بهتر می‌روند و در عوض ما اینجا خواهیم ماند با مالیات بیشتر، روزهای ذخیره بیشتر و گرانی روزافزون‌تر.
