۲۳ آبان ۱۴۰۳

به بهانه یادبود 7 اکتبر

یادبود 7 اکتبر لازم نیست؛ هیچ هدفی دستیاب نشد؛ یک دهه مرگ و درد در انتظار ماست!

دکتر رافائل، تحلیلگر روزنامه معاریو به بهانه برگزاری یادبود 7 اکتبر در مقاله‌ای نوشت: روز یادبود 7 اکتبر غم‌انگیز و غیرضروری است. به یاد آوردن 7 اکتبر در زمان حال فایده‌ای ندارد. نیازی نیست کسی به ما بگوید که در چه شرایطی هستیم. همه ما هر روز با آن زندگی می‌کنیم. تخلیه‌شدگان هنوز به خانه‌های خود باز نگشته‌اند، ربوده‌شدگان در تونل‌های غزه مانده‌اند، درد برای کشته‌شدگان بی‌امان است. یک سال است که هر اسرائیلی با یک سیاهچاله در قلب خود راه می‌رود.

یکی از محبوب‌ترین و مؤثرترین مشارکت‌ کاربران در توییتر «اخبار یک سال پیش» است. همان‌طور که از نامش پیداست، بیانیه‌ها و تیترهای سال قبل، از 7 اکتبر را منتشر می‌کند. کسانی که آن را دنبال می‌کنند، روزبه‌روز قطاری را می‌بینند که در شرف برخورد با کوه است، تایتانیکی که با عجله به سمت کوه یخ می‌رود، کشوری که خودکشی می‌کند و رهبران مهروموم شده که برای تهاجم دسته جمعی آماده می‌شوند.

همه کوته‌فکران، کارشناسان از خود راضی و مغرور، در مقابل دوربین لبخند می‌زنند و در مورد قدرت دولت پیشگویی می‌کنند؛ هرکدام به نوبه خود: تزاچی هانگبی، بنیامین نتانیاهو، فرمانده فرماندهی جنوب، رئیس بخش اطلاعات، افسران، سیاستمداران، مفسران و محققان ارشد در موسسات تحقیقاتی ملی؛ همگی در مورد هشدار و بازدارندگی حرف‌های بیهوده می‌زنند. هر آدم معمولی که چنین اشتباهی می‌کرد خودش را زیر پتو دفن می‌کرد و هرگز در ملاءعام و در رسانه‌ها حاضر نمی‌شد.

نسل جدید نسبت به کشور متفاوت، بدبین، سردتر شده است، کشوری که شهروندان آن قول داده‌اند آن را ترک نکنند، اما قبلاً مستعمره‌هایی در قبرس، تایلند یا پورتو در سواحل اقیانوس اطلس ایجاد کرده‌اند. ما یک نسل ناامید هستیم؛ زیرا یک دهه مرگ، درد و جنگ در انتظار ماست. هیچ کس هدف را مشخص نمی‌کند، هیچ کس پایان، جهت یا نور را نمی‌بیند. ما با شرایط و ناتوانی در کنترل آن کنار آمده‌ایم.

نویسنده مقاله با انتقاد از مردم برای رها کردن سیاست و بی‌توجهی به انتخاب سیاستمداران در کنست، نوشت: ما نیز برای رها کردن عرصه سیاسی مقصریم، خریدی‌ها و شهرک‌نشینان در امور سیاسی مشارکت کردند و نمایندگانی به کنست فرستادند تا دولت را شکل دهند؛ نمایندگانی که در واقع به دنبال پول و لذت بودند.

کسانی که به کنست پیوستند افراد متوسط، ضعیف و ناکارآمدی هستند. افراد باهوش و با استعداد در میان ما ترجیح می‌دهند نمایشنامه بنویسند، ایده‌ها را به دنیا بفروشند و استارت‌آپ‌ها را ایجاد کنند.

به دلیل نبود چهره‌های قوی و کارآمد در کنست ما اکنون با یک فرورفتگی سیاسی، اجتماعی و سیاسی روبه‌رو هستیم.

نویسنده مقاله در پایان خاطرنشان کرد که تنها کسانی که ما را به آینده امیدوار می‌کنند، سربازان هستند، می‌جنگند تا کشور شکست‌خورده را اصلاح کنند.

 

پیوند خبر: https://www.maariv.co.il/journalists/article-1136906

→ خواندن مطلب قبلی

تصمیم اسرائیل برای حمله به ایران

خواندن مطلب بعدی ←

جنگ اسرائیلی‌ها را افسرده‌تر و بیمارتر کرده است

نوشتن نظر شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *