وای نت: اسرائیلی بودن به یک کابوس تبدیل شده است و هیچ جای امنی برای هواداران اسرائیلی وجود ندارد.
همراهی با تیم در یک بازی اروپایی، یکی از لذتهای بزرگ هر هوادار است که برای برخی یکبار در زندگی رخ میدهد، برای برخی دیگر تجربهای است که به اعتیاد تبدیل شده است.
این فقط گردشگری نیست، بلکه تجربهای غیرقابل جایگزینی است. در اکثریت قریب به اتفاق موارد، این تجربهای است که در آن نتیجه بازی معنایی ندارد. دقیقاً هنگام همراهی تیم در یک بازی خارج از کشور، حتی باخت 5 بر صفر هم میتواند باعث ایجاد تجربهای شود که فراموش نخواهید کرد.
اتفاقات شب پنج شنبه در آمستردام پس از بازی مکابی تلآویو که طی آن دهها هوادار در بسیاری از نقاط شهر کتک خوردند، تبدیل یک رویا به یک کابوس بود. به اصرار وزارت خارجه اسرائیلیها میبایست هویت خود را در خارج از کشور پنهان کنند آنچه که در فوتبال به دلیل جزئیات لباس هواداران غیرممکن است.
به جای اینکه بازی مکابی در آمستردام یادآور دیگری از فاصله زیاد بین فوتبال اسرائیل و بالاترین سطوح اروپا باشد، عمدتاً یادآور فاصله زیاد بین اسرائیل و امنیت بود. امروز هیچ مکان امنی برای اسرائیلیها وجود ندارد و تنها سوال این است که کجا امنتر است، آمستردام، لندن، برلین، مادرید یا پاریس؟ این رویدادی است که از الگوهای مرسوم که در آن طرفداران، حضور خود را در یک فضای باز برجسته میکنند، تبعیت نمیکند. برای بسیاری از مردم، اسرائیلی بودن به یک کابوس تبدیل شده است.
پیوند خبر: https://www.ynet.co.il/sport/article/h111koqj11kl#autoplay