نزاع بر سر پیشنویس لایحه خریدیها، با ارائه پیشنهادات متعددی در راستای مصالحه عمومی همراه است.
درحالحاضر پیشنویس لایحه بحث برانگیز معافیت خریدیها از خدمت سربازی، افکار عمومی را به خود مشغول کرده است. بهطوریکه عدهای میخواهند تا با ارائه راهحلهای مختلف و ایجاد سازگاری میان ارتش و فرهنگ یهودیان مذهبی به اجماع برسند.
اما مشکل اینجاست که چنین پیشنهادهایی دهها سال است که نتیجهای ملموس و عملی نداشته است. عموما راهحلها و تحلیلهای جامعه مذهبی، اساساً اشتباه هستند. آنها ادعاها و بهانههای خریدیها را بهصورت واقعی میپذیرند و فکر میکنند که اگر در چنین جزئیاتی مصالحه کنند و ارتش اسرائیل را با فرهنگشان تطبیق دهند، نتیجهای حاصل میشود.
با بررسی سابقه این جامعه در مییابیم که اساسیترین مشکل آنها، سیاست جداسازی خود از جامعه بهخاطر مذهبشان است. همانطور که در تفسیر منابع دینی یهودی آمده است که فرقه یاچاد به صحرای یهودیه گریخته و خود را از بقیه جامعه یهودی که معتقد بودند گناهکار و فاسد هستند، جدا کردند.
سیاست جداسازی خریدیهای معاصر برخواسته از دلایل عمیق و ایدئولوژیک این مذهب است که با وجود همه تغییراتی که مدرنیته به جامعه یهودی تحمیل کرده است همچنان تداوم دارد. مهمتر از همه، آنها نسبت به ناسیونالیسم مدرن اعتراض دارند و معتقدند افرادی که درگیر مدرنیته اجتماعی، اخلاقی و فرهنگی هستند در قوم یهود جایی ندارند.
این تفکر همواره با این ادعا همراه است که آنها اسرائیلیهای واقعی و اصیل هستند، در نتیجه، نگرش نسبت به جریانهای اساسی رژیم صهیونیستی همیشه دوسوگرا بوده است.
بارزترین نماد این باور معافیت خریدیها از سربازی اجباری در ارتش رژیم صهیونیستی است. این جوهر اصلی هویت خریدی است و هیچ انعطافی در مورد آن وجود ندارد. با این حال باید این انفکاک را در گفتمان عمومی توجیه کرد زیرا نمیتوان بهسادگی گفت: ما از شما جدا میشویم زیرا شما شرور هستید بنابراین، بهانههای مختلفی ازجمله توراتآموزی و سبک زندگی خریدی مطرح میشود.
پیشنهاداتی بدون درنظر گرفتن منش تفکیکی خریدیها بهمنظور سازش و مصالحه در لایحه پیشنویس مطرح میشود. آنها تصور میکنند که خریدیها واقعاً میخواهند بخشی از مردم یهودی باشند؛ اما آنها درک منحصربهفردی از نیاز مردم یهود دارند و سخنگویان خریدی نیز این تصور را تصدیق میکنند.
نویسنده این گزارش که یک جامعهشناس و از کارکنان ارشد مؤسسه سیاست مردم یهودی در اورشلیم است، تصریح میکند که گفتوگو یا سازش نتیجهای در پی ندارد بلکه باید کسانی که نامنویسی نمیکنند علیرغم اعمال تمام تحریمهای اقتصادی، بهعنوان فراری معرفی شوند.
با این حال، اعزام پلیس نظامی به محلههای اورشلیم مانند باتی اونگارین یا کیریات ماترسدورف و یا به بنی براک ضروری است.