هاآرتص: منافع ائتلاف در حال از هم پاشیدن است و نتانیاهو باید بین همسویی با ترامپ یا تشدید تنش یکی را انتخاب کند.
آموس هارل تحلیلگر هاآرتص در مقالهای با اشاره به گرفتاری نتانیاهو بین دوراهی ائتلاف و همسویی با ترامپ نوشت: پس از گذشت نیم سال از پیشبینیهای متناقض از زمان پیروزی ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، جهتگیری استراتژیک او در حال آشکار شدن است. جهتگیری او به سمت توافقهای کلان و توافقهای سیاسی است، نه به سمت جنگهای بیشتر. فرضیه حامیان نتانیاهو مبنی بر اینکه ترامپ به اسرائیل اجازه میدهد تا در غزه وحشیگری کند، نقش بر آب شده است. نتانیاهو باید علیرغم لفاظیهای جنگطلبانهاش، موضع خود را مشخص کند.
در زمانی که حامیان نتانیاهو در مواجهه با آنچه خیانت ترامپ میدانند، با بحران جدی اعتماد مواجه هستند، درک این نکته مهم است که آیا خود نخستوزیر نیز در این دام افتاده است یا خیر. او در نهایت رئیسجمهور را، حتی از دوره اول ریاستجمهوریاش، میشناسد و میداند که او در درجه اول بر اساس منافع خودش عمل میکند (از این نظر که هیچ تفاوتی با هم ندارند). نتانیاهو ممکن است ماهها منتظر یک حمله بوده باشد و در واقع دارد افکار عمومی اسرائیل را گمراه میکند، حتی زمانی که اخیراً تهدید به یک عملیات گسترده دیگر در نوار غزه کرد.
در مقابل، پس از اولین دیدارشان در کاخ سفید در سال جاری که طی آن ترامپ به طور مفصل درباره مهاجرت داوطلبانه ساکنان غزه صحبت کرد، نتانیاهو بسیار راضی به خانه بازگشت. تکبر معروف دوباره بازگشت، تا اینکه مواجههای دردناک با واقعیت رخ داد: با نزدیک شدن به سفر ترامپ به کشورهای خلیج فارس، تنش تشدید شد.
در صفحه پیامهای دفتر نخستوزیر به وفادارانی که مصمم به تجمع در کشتی هستند، آمده است که آزادی سرباز ربوده شده الکساندر در نتیجه فشار نظامی اعمال شده توسط اسرائیل صورت گرفته است. طبق این روایت، حماس از ترس حمله جدید به خود میلرزید و سعی کرد با آزاد کردن سربازی که تابعیت آمریکایی داشت، جلوی گسترش آن را بگیرد. اسرائیل به فشار نظامی خود ادامه خواهد داد و تلاش خواهد کرد تا طرح ویتکاف را که خواستار بازگرداندن ۱۰ گروگان زنده و اجساد دو نفر دیگر است، بهعنوان بخشی از توافق موقت که آتشبس را به مدت یک ماه و نیم تضمین میکند، پیش ببرد.
این ادعایی توهینآمیز است، زیرا فرض را بر این میگذارد که میتوان همیشه به فروختن دروغهای بیشتر به شهروندان اسرائیل ادامه داد. در عمل، همانطور که قبلاً در رسانههای آمریکایی گزارش شده بود، حتی شبکه راستگرای فاکس نیوز که عمدتاً به نتانیاهو متمایل است، رئیسجمهور و فرستادهاش طوری پخش میکنند که انگار از بازیهای نتانیاهو خسته و بدبین، اگر نگوییم ناامید، شدهاند. واشنگتن متوجه شد که نخستوزیر به طولانی کردن جنگ به طور نامحدود، به هر بهانه ممکن، برای حفظ ائتلاف علاقه دارد.
توقف جنگ، آزادی تمام سربازان ربوده شده در ازای هزاران زندانی، و حفظ نفوذ حماس در حکومت آینده غزه که هیچکدام از این موارد را بن گویر و اسموتریچ نخواهند پذیرفت و بخش بزرگی از مردم آن را شکستخورده تلقی خواهند کرد. این حتی قبل از آن است که ایدههای دیگری که در خلیج فارس مطرح شدهاند، از جمله بهبود وضعیت تشکیلات خودگردان فلسطین و شاید ترسیم مسیری برای تأسیس یک کشور فلسطینی، مطرح شوند.
درحالیکه نتانیاهو به طرح ویتکاف که مدتها آن را مطرح نکرده بود، علاقهمند شده است، ترامپ به طرح خود بازگشته است: آزاد کردن همه سربازان ربودهشده به طور همزمان، بهعنوان بخشی از توافق برای پایان دادن به جنگ. اگر اسرائیل خوششانس باشد، رئیسجمهور ممکن است از عربستان سعودی التماس کند که نسخه خاصی از طرح عادیسازی روابط با اسرائیل را که در دوره بایدن به طور فشرده مورد بحث قرار گرفته بود، در این طرح بگنجاند.
احساس غفلت اورشلیم محدود به موضوع سربازان ربوده شده نیست. منافع ترامپ و نتانیاهو در مورد سایر مسائل کلیدی نیز متفاوت است، مانند مذاکرات پیشرفته هستهای با ایران، تأیید احتمالی برنامه هستهای عربستان سعودی توسط دولت آمریکا و عقبنشینی ناگهانی آمریکا از حمله به یمن. اگر این کافی نبود، نتانیاهو شروع به افشای اطلاعات با هدف زمینهسازی برای تصمیم ترامپ مبنی بر عدم تمدید توافقنامه کمک امنیتی با اسرائیل کرده است که انتظار میرود در سال ۲۰۲۶ امضا شود.
نتانیاهو که بهسرعت از عملیات چشمگیر ارتش اسرائیل و موساد برای نجات جسد سرباز زوی فلدمن از سوریه تمجید کرد، حقیقت مسائل مهم را به مردم نمیگوید. او با خانوادههای گروگانها صحبت نمیکند، فشاری را که ترامپ بر او وارد میکند، نمیپذیرد و مطمئناً به شکست خود در مدیریت جنگ اشارهای نمیکند.
وقتی مشاورانش مورد بازجویی قرار میگیرند و دستگیر میشوند، وقتی ویدئوهای روزانه از دفترش موجب شرم میشوند و وقتی خریدیها تهدید میکنند که در صورت عدم تصویب قانون معافیت از خدمت سربازی، دولت را سرنگون خواهند کرد، چرخهای ارابه ائتلاف شروع به ازکارافتادن میکنند. در این دوره، نتانیاهو تمایل خود را برای پذیرش ریسکهای امنیتی جهت عبور از بحران سیاسی نشان داد. مبارزه برای بقای او هنوز تمام نشده است و ممکن است با تشدید دیگری روبهرو شود.
پیوند خبر: https://www.haaretz.co.il/news/politics/2025-05-13