هاآرتص: تحت پوشش جنگ، رسانهها بهشدت مورد حمله واقع شد.
تحت پوشش جنگ، آزادی مطبوعات و رسانه در اسرائیل نیز مورد حمله قرار گرفته است. هاآرتص فاش کرد که مشاور حقوقی پلیس به پلیس دستورالعملهای جدیدی داده است و به آنها اختیار داده است که در صورت اعتقاد به اینکه روزنامهنگاران در حال مستندسازی محل سقوط موشکهای ایرانی از مکانهای امنیتی استراتژیک یا از مکانهای نزدیک به آنها هستند، آنها را بازداشت و حتی دستگیر کنند.
با این حال، این دستورالعملها نه تنها در مورد سایتهای مخفی اعمال میشوند، بلکه در موارد بسیاری منوط به صلاحدید فردی، یعنی، مطابق با برداشت ذهنی هر افسر پلیس، نیز اعمال میشوند.
اینها دستورالعملهای سختگیرانهای هستند. کافی است یک افسر پلیس از اینکه آنجا یک مکان حساس است، حتی اگر نباشد، بترسد در این صورت، قدرتهای گستردهای را علیه تیمهای رسانهای اعمال خواهد کرد، از بازداشت تا سوءظن به جرائم امنیتی جدی. نویسنده مقاله معتقد است که تحت لوای حفاظت از امنیت کشور، چراغ سبز برای استفاده از زور خودسرانه علیه روزنامهنگاران داده شد.
انجمن روزنامهنگاران به درستی دستورالعملهای جدید را آخرین میخ بر تابوت آزادی مطبوعات در اسرائیل توصیف کرد و از دنی لوی، کمیسر پلیس، خواست که فوراً آنها را لغو کند.
این دستورالعملها در خلاء متولد نشدهاند. پیشتر، ایتامار بن گویر و شلومی کاری دستورالعملی را به کار گرفتند که رسانههای خارجی را ملزم میکرد برای انتشار اسناد صحنههای خشونت، از قبل از سانسور مجوز بگیرند. اقدامی بدون مبنای قانونی که تنها با مداخله مشاور حقوقی دولت، گالی بهاراف میارا، موقتاً متوقف شد. اما با سرعت فعلی وقایع و در سایه طبلهای جنگ، به نظر میرسد که فقط مسئله زمان است تا او نیز به همراه هر کسی که جرات کند میل لجامگسیخته دولت برای کنترل را به نام امنیت کشور مهار کند، از بین برود.
از آغاز درگیریها، روزنامهنگاران خارجی، عمدتاً از رسانههای عربی، از برخورد خصمانه پلیس، از جمله عدم اجازه ورود به ورزشگاهها، گزارش دادهاند. بن گویر حتی از رئیس موقت شین بت خواست تا علیه رسانههایی که با پخش برنامه، امنیت کشور را به خطر میاندازند، اقدام کند.
حتی شبهنظامیان نیمهرسمی که وزیر پرورش میدهد، محتاط نیستند. در تلآویو، یک گروه ویژه به رهبری هتزل (یواف الیاسی) در محل سقوط موشک، ایست بازرسی ایجاد کرد و خبرنگاران خارجی را با نشانههایی از قلدری بازداشت کرد
پلیس با نگاهی به گذشته توضیح داد که دستورالعملها دقیقتر شده بودند و به نیروهای امداد دستور داده شده بود که با روزنامهنگاران تماسی نداشته باشند.
ستوننویس هاآرتص خاطرنشان کرد: وقتی صحبت از حقوق مدنی میشود، جنگ زمانی است که مستعد فاجعه است. اما وقتی این اتفاق در پی یک اتفاق نافرجام رخ میدهد، تهدید برای دموکراسی دو چندان میشود.
پیوند خبر: https://www.haaretz.co.il/opinions/editorial-articles/2025-06-24