مرکز فضایی واحد 9900، واحدی دارای قابلیت ماهواره‌ای که از اهمیت حیاتی و جاسوسی برخوردار است.
اسرائیل هیوم در گزارشی اختصاصی از مرکز فضایی واحد 9900 نوشت: برای عنوانِ چشمان کشور (eyes of the country) رقبای زیادی وجود دارد، اما مرکز فضایی واحد 99۰۰ که ماهواره‌های نظامی اسرائیل را اداره می‌کند، احتمالاً از همه دورتر را می‌بیند. در یک مصاحبه ویژه، پرسنل این واحد توضیح می‌دهند که چگونه می‌توان یک ماهواره را به سلاح تبدیل کرد و در مورد دستاورد جنگ علیه ایران می‌گویند. در ادامه عکس‌های اختصاصی مربوط به حمله به ایران را منتشر کردند.
برخلاف بسیاری از کشورهای جهان، اسرائیل مجبور است ماهواره‌ها را به سمت غرب، یعنی خلاف جهت چرخش زمین، پرتاب کند تا از عبور از فراز کشورهای متخاصم جلوگیری کند و اطمینان حاصل کند که قطعات پرتابگر در مناطق پرجمعیت سقوط نمی‌کند.
در 19 سپتامبر 1988، هنگامی که پرتابگر ماهواره Shavit،Ofek 1 را به مدار زمین برد، اسرائیل به‌عنوان هشتمین عضو از گروه کشورهایی که به تنهایی ماهواره به فضا پرتاب می‌کنند، به باشگاه فضایی معتبر راه یافت. این پرتاب اولین کورسوی امید برای صنعت ماهواره اسرائیل بود.
پس از آن، ماهواره 2 Ofek به فضا پرتاب شد، اما تا ۵ آوریل 1995 طول کشید تا اسرائیل موفق به قرار دادن اولین ماهواره رصد خود 3 Ofek در فضا شود. این ماهواره تنها وضوح محدودی ارائه می‌داد. هر پیکسل در تصاویری که ارائه می‌داد، بیش از یک متر از سطح زمین را نشان می‌داد. بعدها، ۵ Ofek 7 ،Ofek و 9 Ofek پرتاب شدند که بهبودهایی در کیفیت جداسازی، تا وضوح نیم متر، ارائه دادند.
اسرائیل، به دلایل واضح، آشکارا تعداد ماهواره‌های فعال خود را منتشر نمی‌کند، اما از گزارش‌های مربوط به پرتاب ماهواره و سوختن ماهواره در فضا، می‌توان نتیجه گرفت که حداقل سه ماهواره جاسوسی را اداره می‌کند: 9 Ofek 13، Ofek، ماهواره SAR و ۱۶ Ofek ، از نسل جدید، با وضوح حدود ده‌ها سانتی‌متر در هر پیکسل.
جام مقدس
همانند سایر واحدها و نهادهای امنیتی، تهدید ایران به جام مقدس واحد ماهواره‌ای تبدیل شده است که مطمئن‌ترین وسیله برای مقابله با ایران محسوب می‌شود.
یک مقام ارشد آژانس اطلاعاتی که با جزئیات آماده‌سازی‌های این عملیات آشنا است، به اسرائیل هیوم گفت: سال‌هاست که ما یک زیرساخت دانش عمیق در ایران ایجاد کرده‌ایم. هر رویدادی که بخواهید در مکانی دوردست یک اقدام عملیاتی انجام دهید، مبتنی بر یک زیرساخت نقشه‌برداری دقیق است.
در ماه‌های منتهی به عملیات، افزایش شدت آن احساس می‌شد. در ماه‌های اخیر، شدت آن رو به افزایش بوده است، هرچه به آن نزدیک‌تر می‌شدیم، فعالیت‌های بیشتری را اضافه می‌کردیم.
اولین ماموریت
در ۱۳ ژوئن، زمانی که هواپیماهای نیروی هوایی از آسمان خاورمیانه عبور کردند، این واحد نقش حیاتی داشت: ارزیابی خسارت وارده به سیستم دفاع هوایی و بالستیک ایران در اولین حمله.
درک ماهیت خسارت، تأثیر فوری بر ماهیت پرواز دوم و البته بر پروازهای بعدی داشت. ستوان N، افسر جوانی که مسئول برنامه‌ریزی ماموریت‌های جمع‌آوری ماهواره بود، توضیح داد: پس از حمله اول، اکنون آنها می‌خواهند ارزیابی خسارت را انجام دهند. سرهنگ دوم S، و زیردستان او موظف بودند ابزارهایی را در اختیار مقامات اطلاعاتی قرار دهند تا به این سؤال پاسخ دهند: آیا جاده تهران هموار شده بود؟
و در واقع این‌طور کار می‌کند: ستوان N، نیازهای مصرف‌کنندگان اطلاعات را پس از اولویت‌بندی دریافت می‌کند و آنها را به مأموریتی برای ماهواره تبدیل می‌کند؛ در جهانی که هر عکس منبعی گرانبها و کمیاب است، کار ساده‌ای نیست.
سرجوخه S، اپراتور ماهواره است. او پس از شش ماه آموزش، تنها سه ماه خدمت کرد و سپس خود را در قلب یکی از بزرگ‌ترین لحظات ارتش اسرائیل، چه در جنگ و چه به طور کلی، یافت. او مسئول ارتباط مستقیم با ماهواره، ارسال ماموریت‌ها و زنده نگه داشتن آن در عین نظارت بر خطرات و پاسخ به آنها است.
یک مقام ارشد در اداره اطلاعات:
سال‌هاست که ما یک زیرساخت دانش عمیق در ایران ایجاد کرده‌ایم. هر رویدادی که بخواهید یک اقدام عملیاتی را در مکانی دور انجام دهید، مبتنی بر یک زیرساخت نقشه‌برداری دقیق است. انجام کاری که ما انجام دادیم بدون ماهواره‌ها غیرممکن است.
هر یک از این اقدامات تأثیر مستقیمی بر طول عمر ماهواره دارد و هر ماهواره یک دارایی اطلاعاتی به ارزش صدها میلیون دلار است که از اهمیت عملیاتی بسیار بالایی برخوردار است. ماموران فقط مدت کوتاهی فرصت دارند تا با آن ارتباط برقرار کنند و فشار زیادی روی آنهاست.
ماهواره با سرعت ۳۰ هزار کیلومتر در ساعت به دور زمین می‌چرخد و روزانه ۱۶ دور کامل می‌چرخد. این ماهواره فقط هنگام عبور از فراز خاورمیانه با ایستگاه زمینی ارتباط برقرار می‌کند. در این بازه زمانی کوتاه که گاهی اوقات فقط چند دقیقه طول می‌کشد، باید دستورات جدید را ارسال کند، داده‌های جمع‌آوری‌شده را دریافت کند و وضعیت سیستم‌های مختلف ماهواره را رصد کند.
یکی از اپراتورهای ماهواره در خصوص حمله به ایران گفت: ما برای عکسی که به دستمان نرسید، جنگیدیم و بعد ناگهان ما موفق شدیم عکس بعد از اصابت موشک به محل را بگیریم.
بین پروازها، لحظات پرتنشی فرا می‌رسید. اپراتورها موظف بودند چندین ماهواره را هم‌زمان مدیریت کنند، و هر ثانیه بسیار حیاتی بود.
سرهنگ دوم S، توضیح داد: بیش از یک ماهواره هم‌زمان فیلمبرداری می‌کردند. ما ماموریت‌های آنها را بررسی کردیم تا همه بتوانند ماموریت‌های جدیدی را آغاز کنند و همه چیز در آخرین لحظه اتفاق افتاد.
ستوان N، و سرجوخه G، تنها چند ساعت بعد، هم‌زمان با طلوع خورشید در آسمان تل‌آویو و چرخش ماهواره‌های اسرائیلی در آسمان ایران، همان مرکز عملیات را ترک کردند.
نویسنده مقاله نوشت: در ماه‌های اخیر، به لطف تصاویر ماهواره‌ای که رسانه‌های جهانی را پر کرده‌اند، همه ما با نطنز، فردو و اصفهان آشنا شده‌ایم؛ اما در واحد فضایی، این نام‌ها سه دهه است که روی صفحه مانتورها هستند.
یکی از مقامات ارشد این واحد گفت: تصاویری که ۱۵ تا ۲۰ سال پیش گرفتیم، هنوز هم به‌عنوان مرجع استفاده می‌شوند. آنچه مردم به عنوان یک افشای چشمگیر از تأسیسات مخفی می‌دیدند، برای اپراتورهای ماهواره‌ای یک روال دیرینه بود. هر سازه جدیدی که ظاهر می‌شد، هر توسعه‌ای در یک تأسیسات، هر تغییر در مسیرهای دسترسی.
کارشناسان فضایی واحد 9900 علی‌رغم اذعان به توانایی خارق‌العاده برنامه اسرائیل، نسبت به روندهای عمیقی که می‌تواند اسرائیل را عقب نگه دارد، هشدار دادند.
یک مقام ارشد این واحد در پایان مدعی شد: سه دهه تصاویر ماهواره‌ای بین دیوارهای مرکز فضایی شناور است، از سینای مصر که منشأ این پروژه بود، تا رآکتور سوریه، تا تأسیسات هسته‌ای ایران که نسل‌های متمادی اپراتورها آن را به خوبی می‌شناسند، از جمله تأسیسات آسیب‌دیده در نطنز و اصفهان، در کنار ستادها و مراکز پرتاب موشک و دفاعی در ایران.
پیوند خبر: https://www.israelhayom.co.il/magazine/hashavua/article/18470888
