امتناع رژیم صهیونیستی از ورود خبرنگاران همچنان ادامه دارد.
ممانعت رژیم صهیونیستی از ورود خبرنگاران به غزه، فضای تاریکی را پیرامون این سرزمین رقم زده است، که نه تنها حقیقت وقایع را از چشم جهانیان می‌پوشاند، بلکه سبب شده تا افکار عمومی در یک ابهام مطلق به سر برد.
این پرسش که در نوار غزه چه می‌گذرد؟ بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد، چراکه حتی تصمیمات مهم سیاسی متاثر از تصاویر و گزارش‌های مربوط به گرسنگی دسته جمعی و تیراندازی‌های مرگبار در سایت‌های امدادرسانی است. با این حال، این سوالی است که پاسخ به آن به‌طور فزاینده‌ای دشوار است زیرا رسانه‌های بین‌المللی همچنان تا حد زیادی از دسترسی به نوار محروم هستند.
برخی از شک و شبهه‌ها درباره غزه، ناشی از فضای اجتناب‌ناپذیر جنگ است که هر درگیری بزرگی را تحت الشعاع قرار می‌دهد. اما در غزه، جایی که به نظر می‌رسد یک بحران انسانی در حال شدت یافتن است، این فضا، با خاموشی اطلاعاتی ایجاد شده توسط سیاست‌های رژیم صهیونیستی غلیظ تر می‌شود.
از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ و آغاز عملیات طوفان‌الاقصی، رژیم صهیونیستی روزنامه‌نگاران خارجی را از ورود مستقل به نوار غزه منع کرده و برای بیش از ۲۱ ماه، دسترسی رسانه‌ها به این منطقه محاصره شده را علی‌رغم درخواست‌های مداوم برای پوشش علنی و مستقل، ممنوع کرده است.
تنها راهی که روزنامه‌نگاران می‌توانند از طریق آن وارد غزه شوند، برنامه‌های نظامی به‌شدت کنترل شده است که در آن روزنامه‌نگاران منتخب اسرائیلی و خارجی تحت نظارت ارتش رژیم صهیونیستی و بدون آزادی عمل وارد غزه می‌شوند. این دیدارها معمولا کوتاه و بسیار منظم هستند و هرگونه تعامل آزاد با غیرنظامیان فلسطینی را ممنوع است. این مسئله انتقاد مدافعان مطبوعات را که استدلال می‌کنند این اقدامات استقلال واقعی روزنامه نگاری را از بین می‌یرد، برانگیخته‌اند.
یک مقام نظامی به اسرائیل تایمز گفت که دور نگه داشتن مطبوعات خارجی از غزه تصمیم ارتش اسرائیل نیست، بلکه از سوی یک نهاد ناظر نامشخص است.
انجمن مطبوعات خارجی که نماینده خبرنگاران بین المللی در اراضی اشغالی، کرانه باختری و غزه است، در دسامبر ۲۰۲۳ از دیوان عالی درخواست کرد تا دروازه های غزه را به روی خبرنگاران باز کنند. اما دیوان عالی در ژانویه ۲۰۲۴ این ممنوعیت را تأیید کرد.
تانیا کرامر، رئیس FPA، به اسرائیل تایمز گفت: تصمیم در مورد اعزام خبرنگاران به مناطق جنگی خطرناک باید به عهده شبکه‌ها باشد، نه دولت، به‌عنوان روزنامه‌نگار، وظیفه ما این است که در محل حضور داشته باشیم و گزارش دهیم.
FPA در سپتامبر ۲۰۲۴ درخواست دسترسی مجدد کرد. به ایالت یک ماه فرصت داده شد تا پاسخ دهد؛ اما پس از چندین بار تأخیر، دادگاه در فوریه ۲۰۲۵ اعلام کرد که دیگر تمدیدی نخواهد داد و جلسه رسیدگی را تعیین کرد. با این حال، آن جلسه مانند جلسات قبلی بارها به تعویق افتاد و تاریخ جلسه جدید برای اکتبر تعیین شده است.
در ماه ژوئیه، در بحبوحه صحبت‌ها در مورد آتش‌بس احتمالی، تیم حقوقی FPA برای تسریع جلسه رسیدگی درخواست فوری ارائه کرد و هم به وضعیت انسانی در غزه و هم به نیاز مبرم به گزارش‌های مستقل از داخل این منطقه محاصره‌شده اشاره کرد. اما این درخواست هنوز پاسخی در پی نداشته است.
کرامر گفت: بار گزارشگری نباید صرفاً بر دوش همکاران فلسطینی ما در غزه باشد. به خصوص اکنون که آنها پس از ۲۱ ماه جنگ، شرایط بسیار سختی را تجربه می‌کنند و جان خود را برای رساندن اخبار به خطر می‌اندازند، و اکنون برای سیر کردن شکم خود و خانواده‌هایشان تلاش می‌کنند.
در ماه ژوئن، این گروه یکی از ۲۰۴ سازمان آزادی رسانه و مطبوعات بود که نامه‌ای سرگشاده را امضا کرد و خواستار دسترسی فوری، مستقل و بدون محدودیت رسانه‌های بین‌المللی به غزه و حفاظت کامل از روزنامه‌نگارانی شد که همچنان در محاصره به گزارش‌دهی ادامه می‌دهند.
در این نامه آمده است: روزنامه‌نگاران محلی، کسانی که در بهترین موقعیت آماده بیان حقیقت هستند، با آوارگی و گرسنگی دست و پنجه نرم می‌کنند.
لازم به ذکر است که در روزهای اخیر، چندین سازمان خبری، و همچنین FPA، در مورد گرسنگی بی‌پایان روزنامه‌نگاران غزه هشدار دادند.
فیلیپ پن، سردبیر بین‌المللی نیویورک تایمز، روز یکشنبه در بیانیه‌ای گفت: گزارش از مناطق جنگی، کاری پرخطر و شجاعانه است که در نهایت یک خدمت عمومی و جهانی محسوب می‌شود اما اضافه شدن محرومیت از غذا و گرسنگی به این خطرات، عمیقاً نگران‌کننده است.
هفته گذشته، انجمن روزنامه‌نگاران خبرگزاری فرانسه در بیانیه‌ای اعلام کرد که همکارانشان که در نوار غزه گزارش می‌دهند، در معرض خطر جدی گرسنگی هستند و درصورت عدم مداخله، آخرین خبرنگاران در غزه نیز خواهند مرد.
در این بیانیه آمده است که خبرنگاران خبرگزاری فرانسه در غزه اخیراً هشدار داده بودند که دیگر توان تهیه گزارش ندارند و یکی از عکاسان روز شنبه در یک پست فیسبوکی نوشت: بدنم لاغر شده و دیگر نمی‌توانم کار کنم.
سه روز بعد، بی‌بی‌سی، آسوشیتدپرس و رویترز به خبرگزاری فرانسه پیوستند و خواستار دسترسی مطبوعات به نوار غزه شدند.
این سازمان‌ها در بیانیه مشترکی نوشتند: ما به‌شدت نگران خبرنگاران خود در غزه هستیم که به‌طور فزاینده‌ای قادر به تأمین غذای خود و خانواده‌هایشان نیستند. ما بار دیگر از مقامات اسرائیلی می‌خواهیم که به روزنامه‌نگاران اجازه ورود و خروج به غزه را بدهند. ضروری است که مواد غذایی کافی به مردم آنجا برسد.
کرامر اضافه کرد: هفته پیش، یک فیلمبردار به من گفت که تمام روز چیزی نخورده و مطمئن نیست که در راه برگشت به خانه چه چیزی برای خوردن پیدا خواهد کرد. با این حال، او هنوز برای گزارش بیرون بود.
طبق اعلام وزارت بهداشت غزه از زمان آغاز جنگ، حدود ۸۸ نفر در نوار غزه بر اثر گرسنگی جان خود را از دست داده‌اند که بسیاری از آنها در هفته‌های اخیر رخ داده است.
بحران گرسنگی تقریباً هر روز با گزارش‌هایی از تیراندازی‌های دسته‌جمعی در مراکز امدادرسانی تشدید می‌شود.
نبود منابع خبری قابل اعتماد در غزه، خلأ اطلاعاتی ایجاد کرده است که توسط شهروند خبرنگاران، اغلب از طریق پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی جبران می‌شود.
کرامر خاطرنشان کرد: با اینکه رسانه‌های اجتماعی اطلاعات را در اختیار ما قرار می‌دهند اما تأیید آنها دشوار و زمان‌بر است.
پست‌ها اغلب فاقد جزئیات کلیدی مانند زمان، مکان و منبع هستند و در بسیاری از موارد، فیلم اصلی بدون توجه به متن به اشتراک گذاشته می‌شود یا به نوعی تغییر می‌کند. بدون دسترسی مستقل به محل، رسانه‌های سنتی به روایت‌های پراکنده متکی می‌شوند که تشخیص بین واقعیت و طلاعات نادرست را دشوارتر می‌کند.
نتیجه، یک محیط اطلاعاتی مبهم این است که رسانه‌های بین‌المللی باید به روایت‌های حماس یا ارتش رژیم صهیونیستی که دو طرف درگیری را شکل می‌دهند، تکیه کنند و نمی‌توانند به منابع بی‌طرف و مستقل تأیید شده استناد کنند.
اگر معدود روزنامه‌نگاران فلسطینی باقی‌مانده به دلیل وخامت شرایط نتوانند به کار خود ادامه دهند و خبرنگاران خارجی همچنان از ورود به غزه منع شوند، کارشناسان هشدار می‌دهند که جریان اطلاعات معتبر می‌تواند به کلی متوقف شود.
کرامر گفت: تصور چنین وضعیتی دشوار است. بسیاری از روزنامه‌نگاران به همکاران فلسطینی مورد اعتماد خود در غزه متکی هستند. آنها کارهای اساسی را برای ما انجام می‌دهند و مانند چشم و گوش ما عمل می‌کنند.
به گفته کرامر، ناپدید شدن خبرنگاران غزه تنها خلأ اطلاعاتی را بدتر می‌کند و به هر دو طرف آزادی عمل بیشتری برای تحریف واقعیت می‌دهد.
او گفت: مقامات اسرائیلی همین حالا هم روزنامه‌نگاران فلسطینی و خارجی را به جانبداری یا عدم گزارش حقیقت متهم می‌کنند. درصورت عدم رسیدگی این موضوع حتی بیشتر تشدید خواهد شد.
پیوند خبر: https://www.timesofisrael.com/foreign-journalists-step-up
