معاریو: پِسَح 2024 نمونه دیگری از فرسایش آگاهی عمومی توسط یهودیت مستبد است.
نویسنده مقاله روزنامه معاریو به بهانه عید پِسَح نوشت: آزادی ما هرگز به اندازه روز آزادی 2024 آسیب ندیده است. مشکل کجاست؟ همه چیز. مفهوم، زمینه، زمان‌بندی و به‌ویژه ارتباط مشکل‌ساز با یهودیت دیوانه که زندگی ما را بر اساس متون و آیین‌های باستانی اداره می‌کند.
آزادی ما هرگز به اندازه روز آزادی 2024 آسیب ندیده است. مرور فهرست روزانه در رسانه‌ها از جمله غمگین شدن؛ عصبانی شدن؛ شوکه شدن؛ تهدید کردن؛ ناامیدی و بی‌تفاوتی. هرکسی که معنی آزادی آسیب دیده در جنگل کنونی را نمی‌فهمد در جهان دیگری زندگی می‌کند. نیازی به فهرست کردن نواقص ها نیست، همه چیز مشخص است. تایتانیک سرگردان است، سکان گیر کرده و کوه یخ بزرگ هنوز منتظر است.
گفته می‌شود که مردم شب سدر را بر اساس بهترین سنت خوردن و آشامیدن و شادی جشن گرفتند، انگار نه انگار امروز اسرائیل گاو نری در میدان گاوبازی نیست که دیوانه‌وار به هر طرف می‌دود و به هر چیزی که حرکت می‌کند، ضربه می‌زند.
از نظر من، به عنوان کسی که از تشریفات مذهبی به شدت متنفر و خشمگین هستم، پِسَح، سنت خانوادگی یا پرخوری اجتماعی همراه با شوخی‌ها، شیرین کاری‌ها و موسیقی است.
پس مشکل کجاست؟ در همه چیز. مفهوم، زمینه، زمان‌بندی و مهم‌تر از همه ارتباط مشکل‌ساز با یهودیت دیوانه که زندگی ما را بر اساس متون و آیین‌های باستانی اداره می‌کند. پِسَح 2024 نمونه دیگری از فرسایش تدریجی آگاهی عمومی توسط یهودیت مستبدی است که مواردی را تقدیس می‌کند که امروزه واقعاً بی‌ربط هستند.
نویسنده مقاله ادامه داد: خشم خود را بر غیریهودیان بریزید، بر آنها داوری کنید، ارشد‌هایشان را نابود کنید، اموالشان را مصادره کنید و آنها را به شکلی گسترده در زیر آسمان خدا هلاک کنید.
شاید در ستایش قهرمانی‌های اسرائیل در مواجهه با یهودی ستیزی محیطی با توطئه‌هایی در مورد مخلوط کردن خون کودکان غیریهودی در پخت نان فطیر نکته‌ای وجود داشت و شاید نه، ما مقصر این واقعیت نیستیم که غیریهودیان یهودستیز هستند و ماهیت تاسف‌آوری در رابطه با دیگران دارند.
بنابراین، طبق روایت صهیونیستی، ما در اینجا دولتی به ماهیت پاسخی به یهودستیزی و هولوکاست ساختیم. با این حال، نسل والدین، حداقل کیبوتس، به فلسطین نیامدند که در فقر زندگی کردند و سخت تلاش کردند تا از هولوکاست جلوگیری کنند. آنها آمدند تا یک جامعه یهودی سکولار ایجاد کنند که قرار است جایگزینی برای جامعه یهودیت باشد، جامعه گافنی و گلدکنف که نبردهای بین حسیدی‌ها و لیتوانیایی‌ها را در شهرهای دیاسپورا در اروپای شرقی بازسازی می‌کنند.
جنبش کیبوتص برای محافظت از مردم یهودی در برابر تأثیر انجمن یهودیت بر هویت یهودیت به طور کلی و دولت به طور خاص متولد شد. به این ترتیب، بنیانگذاران آن نظم سنتی را به نفع یک عید پسح مدرن که ارزش‌های کشاورزی و امنیت، برابری و صلح را منعکس می‌کرد، مصادره کردند. ایده این بود که از هاگادا اصلی دور شویم. (هاگادا روایت آن بخش ازادبیات یهود است که مشتمل برهلاخا نیست. این بخش از سنت شفاهی شامل روایات مربوط به تنخ، تاریخ و اخلاق است. بخشی از تلمود، دربردارنده هاگادا است. یهودیان داستان عید پِسَح را از کتابی به نام هاگادا می‌خوانند.)
ظاهراً تمام بخش‌های عید پِسَح تمایل به تکرار دارند. در راست‌گراترین-مذهبی-ناسیونالیستی‌ترین سالی که اسرائیل تجربه کرده است، به این متون اعتبار جدیدی در تصمیمات امنیتی، اقتصادی و اخلاقی داده شده است که توسط قوانین دولتی برای اجرای هالاخا حمایت می‌شود.
لینک خبر: https://www.maariv.co.il/journalists/Article-1094154
