تارنمای وای نت در گزارشی به معرفی بند 21، مختص نگهداری افراد متهم به جاسوسی برای ایران پرداخت.
درحالی‌که فناوری‌های مدرن نقش مهمی در اطلاعات بازی می‌کنند، جاسوسی انسانی همچنان در مرکز عملیات قرار دارد. عملیات‌های جاسوسی علاوه بر پیامدهای امنیتی، به ایجاد تنش‌های روانی میان جوامع این دو کشور نیز دامن زده است.
این جنگ اطلاعاتی که با دستگیری جاسوسان و افشاگری‌های متعدد همراه بوده، نه تنها امنیت داخلی اسرائیل را به چالش کشیده بلکه معادلات منطقه‌ای و بین‌المللی را تحت تأثیر قرار داده است.
تارنمای وای نت در گزارشی میدانی درباره بخش ایرانی در زندان دامون، معروف به بند 21، مختص به اسرائیلی‌های متهم به جاسوسی برای ایران، نوشت.
پشت دروازه‌های آهنی زندان دیمون، در میان بخش‌های امن که زندانیان فلسطینی را نیز در خود جای داده‌اند، یک بند جدید، محصول پدیده جدیدی که نهادهای امنیتی را نگران کرده است و آن افزایش تعداد اسرائیلی‌های مظنون به جاسوسی برای ایران می‌باشد، اخیراً افتتاح شده است.
آنها زندانیان حماس یا جهاد اسلامی نیستند بلکه شهروندان اسرائیلی هستند برخی بدون سابقه کیفری، که به ارتباط با مأموران ایرانی و جاسوسی متهم شده‌اند. پس از موارد متعددی که در سال گذشته فاش شد، سازمان زندان‌ها مجبور شد پاسخی منحصر به فرد به این پدیده ارائه دهد: بازداشت‌شدگان در یک بخش جداگانه تحت قوانین بسیار سختگیرانه در یک مجموعه امن معروف به بند ۲۱، قرار گرفتند.
تا همین اواخر، متهمان به جاسوسی در زندان‌های مختلف در سراسر اسرائیل پراکنده بودند. اما افزایش تعداد آنها، حساسیت اطلاعاتی و ترس از نشت اطلاعات حساس منجر به اختصاص بخش جداگانه‌ای به این متهمان شد، جایی که در یکی از محافظت‌شده‌ترین محوطه‌های زندان، بازداشت‌شدگان تحت نظارت دقیق نگهداری می‌شوند.
دوربین‌هایی نیز در داخل سلول‌ها قرار داده شده است و کارکنان دائمی که از آنها مراقبت می‌کنند، تحت طبقه‌بندی امنیتی ویژه قرار گرفته‌اند و تغییر نمی‌کنند. حصار بلندی محوطه را احاطه کرده و هیچ ملاقات یا تماس تلفنی مجاز نیست، جداسازی این افراد در بالاترین سطح حفظ می‌شود.
تابلوی بزرگی در حیاط بخش آویزان است: تصویری از ایران در حال بمباران، با نوشته، ایران جدید، روشی آشنا از بخش‌های امنیتی که مبارزان فلسطینی در آن نگهداری می‌شوند، جایی که تصاویر ویرانی‌های گسترده در غزه نمایش داده می‌شود.
بخش بزرگی از وقت بازداشت‌شدگان در سلول‌ها به نوشتن دادخواست به دادگاه اختصاص داده می‌شود که بیشتر آنها با هدف بهبود شرایط بازداشت آنها است. در ابتدا، شرایط آنها با شرایط زندانیان فلسطینی مقایسه می‌شد، اما اخیراً برخی شروع به ارائه دادخواست‌هایی برای تغییر شرایط کرده‌اند.
سازمان زندان‌ها می‌داند که اینها موارد جداگانه‌ای نیستند، بلکه پدیده‌ای روبه‌رشد است که نیاز به رویکردی متفاوت به یک تهدید داخلی غیرمعمول اسرائیل دارد.
سرهنگ دوم زُهَر تسافتی، فرمانده زندان، در گفتگو با وای نت گفت: ما در مورد افرادی صحبت می‌کنیم که کاملاً با هر چیزی که تا به امروز می‌شناسیم متفاوت است. اینها تروریست‌های سرزمین‌های اشغالی نیستند، اینها شهروندان اسرائیلی هستند، کسانی که در اینجا متولد شده و در اینجا زندگی کرده‌اند، برخی افراد عادی هستند که تصمیم گرفته‌اند طرف خود را تغییر دهند. برخی به داشتن ارتباط با اطلاعات ایران اعتراف کرده‌اند، برخی قبلاً اطلاعات را منتقل کرده‌اند. این، خیانت به کشور است. تا آنجا که به من مربوط می‌شود، آنها جاسوسِ همه چیز هستند.
وی خاطرنشان کرد، برخلاف سایر شاخه‌های امنیتی، زندانیان متهم به جاسوسی، زندانیان پیچیده‌ای هستند که قوانین را به خوبی درک می‌کنند. جمعیتی باهوش و فریبکار که می‌داند چگونه زیر ذره‌بین عمل کند. وی گفت: ما بعضی از آنها را با ابزارهای پیچیده پیدا کردیم. آنها می‌دانند چگونه پنهان شوند، چگونه مانور دهند. این مستلزم آن است که ما سطح هوشیاری ثابتی را حفظ کنیم. حتی وقتی آنها در یک سلول هستند، حتی وقتی ساکت به نظر می‌رسند، شما باید مراقب باشید.
وی در ادامه گفت: بسیاری از آنها می‌گویندکه فقط پول گرفته‌اند. من آن را قبول ندارم. ارتباط با یک دولت متخاصم، خیانت است. افرادی مانند این، در را به روی دشمن باز کردند. مهم نیست چقدر به آنها پول داده شده؟ آنها کشور را فروخته‌اند! ما نمی‌دانیم، اما اجتناب‌ناپذیر نیست که اطلاعاتی که آنها منتقل کرده‌اند در نهایت در آخرین کارزار با ایران مورد استفاده قرار گرفته باشد. این جنگی برای حاکمیت است و ما در آن شرکت می‌کنیم حتی اگر پشت میله‌های زندان باشد.
سرگرد تسافتی بند 21 را بخشی کوچک و بسته را توصیف کرد که سطح انزوا بسیار بالایی وجود دارد، بند با نرده‌های آهنی احاطه شده و دوربین‌هایی نیز در سلول‌ها قرار داده شده است.
تیم دائمی متشکل از زندانبانانی است که کمیته و طبقه‌بندی امنیتی را گذرانده‌اند. آنها برای حفظ حداکثر جداسازی، نوبتی نیستند. هیچ ملاقاتی وجود ندارد، هیچ تماس تلفنی وجود ندارد و نامه‌ها فقط پس از بازرسی ردوبدل می‌شوند. مانند یک واحد بسته مدیریت می‌شود. این یک سیستم بسیار حساس است و این نیاز به سکوت، خویشتن‌داری و بالاترین سطح حرفه‌ای‌گری دارد.
آنها در اداره زندان می‌گویند که برخورد تیم با این زندانیان ساده نیست. فرمانده زندان گفت: نگاه کردن به چشمان آنها آسان نیست. آنها مانند شما صحبت می‌کنند، متفاوت به نظر نمی‌رسند اما شما می‌دانید که آنها تصمیم گرفتند علیه شما عمل کنند. این نیاز به استحکام ذهنی دارد. تیم باید متمرکز بماند، نه اینکه تحت تأثیر احساسات قرار گیرد. همیشه حرفه‌ای باشد.
به نظر می‌رسد عملیات با ایران تنها به این پیچیدگی افزوده است. سرگرد تستافتی، فرمانده زندان، گفت: در جریان تشدید تنش، وقتی ایران موشک‌هایی را به سمت اسرائیل پرتاب کرد، یکی از زندانیان رو به من کرد و پرسید: به من بگو، آیا همه چیز در کشور خوب است؟ او دقیقاً نمی‌دانست چه اتفاقی دارد می‌افتد، اما صدای انفجارها را شنید و متوجه شد که اتفاقی در حال رخ دادن است.
وی ادامه داد: ما فقط نگهبانان امنیتی نیستیم، ما یک خط دفاعی هستیم و وقتی صحبت از تهدیدی می‌شود که از درون می‌آید مسئولیت حتی بیشتر است. این جنگی برای حاکمیت است و ما در آن شرکت می‌کنیم حتی اگر بی‌سروصدا، پشت میله‌های زندان اتفاق بیفتد. ما باید احساسات را کنار بگذاریم و ضعف نشان ندهیم.
یکی از بازداشت‌شدگان در بند، آردلر (اسرائیل) آموئیل، ۲۳ ساله، اهل اورشلیم است: یک شهروند اسرائیلی که به ظن همکاری با یک مقام ایرانی دستگیر شد. طبق این سوءظن، او یک دوربین خریداری کرده، عکس گرفته، به دنبال اطلاعات مربوط به خرید اسلحه و مواد لازم برای ساخت مواد منفجره بوده و حتی پیشنهاد آسیب رساندن به زیرساخت‌های حیاتی را داده است. یکی از امتیازات غیرمعمولی که اخیراً به یک بازداشتی امنیتی اعطا شده است، در حکم قاضی دادگاه ناحیه مرکزی، درور آراد – ایلون، در مورد شرایط آموئیل ثبت شده است.
در طول دوره بازداشت، آموئیل دادخواست‌های متعددی برای بهبود شرایط خود ارائه کرد و برخی از آنها پذیرفته شدند. دادگاه ناحیه تشخیص داد که شرایط او به طور قابل توجهی از حد مجاز فراتر رفته است و دستور بهبود آنها را داد. از جمله موارد دیگر، مقرر شد که به او غذای اضافی و سه نخ سیگار در روز داده شود که به عنوان یک نیاز اساسی تعریف شده است.
سازمان زندان‌ها نیز از نظر قانونی سازماندهی مجدد شد و تعریف قانونی جدیدی برای این بازداشت‌شدگان ایجاد کرد: زندانیان امنیتی ویژه. مظنونین به جاسوسی به این شکل تعریف شدند:
دسته جدید: زندانیان امنیتی ویژه
آنها در دسته‌های زندانیان امنیتی یا جنایی قرار نمی‌گیرند و قوانینی منحصربه‌فرد از محدودیت‌ها برای آنها تعیین شده است.
تماس تلفنی وجود ندارد، ملاقات فقط با تأیید مقامات امنیتی مجاز است و نامه‌ها با بازرسی تحویل داده می‌شوند. خانواده‌ها می‌توانند تا سقف ۵۰۰ شِکِل در ماه در سلف واریز کنند.
در داخل بند، خود جاسوسان بازداشت‌شدگان شرایط بسیار سختی را گزارش می‌کنند. آشر بنیامین وایس از بنی براک، یکی از بازداشت‌شدگان بند، گفت که او ۲۳ ساعت در روز در یک سلول خفه‌کننده و گرم، بدون تهویه مطبوع، با سوسک، بدون دوش و با شش بازداشت‌شده دیگر در سلولی که فقط سه صندلی و یک میز کوتاه ۳۰ سانتی‌متری دارد، می‌ماند.
سایر بازداشت‌شدگان نیز مشکلات مشابهی را توصیف می‌کنند. آموئیل ادعا کرد که از زمان دستگیری‌اش در نوامبر گذشته، در شرایطی که در هیچ زندانی در جهان وجود ندارد، بدون تلویزیون، مکالمه یا ملاقات، نگهداری می‌شود و حتی از وحشتناک بودن غذا شکایت داشت.
ایتامار بن گویر، وزیر امنیت ملی، به شرایط نگهداری متهمان اشاره کرد و گفت: قانون برای جاسوسان باید همانند نخبه‌ها باشد. من از برخی دادگاه‌ها انتظار دارم که چوب لای چرخ دادگاه نگذارند و سیاست من را که عدم تسامح در قبال دشمن و عوامل آن است، اتخاذ کنند.
پیوند خبر: https://www.ynet.co.il/news/article/rkdwhemhlg#autoplay
