روزنامه معاریو در تحلیل جدید خود با انتقاد شدید از عملکرد یک ساله دولت نتانیاهو نوشت:
در یک دولت باید استعدادی خاص و کمیاب وجود داشته باشد که در عرض یک سال پس از انتخابات، چنین آسیب‌های گسترده‌ای ایجاد کند. آن استعداد خاص در این دولت، بنیامین نتانیاهو است.
یک سال از انتخابات دولت و یک ماه از فاجعه 7 اکتبر می‌گذرد، بنیامین نتانیاهو در کنفرانس مطبوعاتی در این هفته مانند گروگانی به نظر می‌رسید که مجبور شده بود پاسخ‌های خود را از یک متن از پیش‌نوشته شده بخواند که این امر وضعیت آشفته روحی او را نشان می‌داد. پس از آن توئیتی افتراآمیز علیه ارتش اسرائیل منتشر کرد که با فشار بنی گانتز مجبور شد آن را حذف و عذرخواهی کند. معاریو در این خصوص نوشت: همه ما آرزو می‌کنیم که جنگ عاقلانه‌تر و با احتیاط بیشتری مدیریت شود اما نخست وزیر به تنهایی تصمیم نمی‌گیرد و این یک خبر قدیمی است.
این هفته عمق دخالت همسر نتانیاهو مشخص شد. او نه تنها نتانیاهو را متقاعد نمی‌کند که مسئولیت جنگ را بپذیرد، بلکه برعکس عمل می‌کند. کنفرانس مطبوعاتی این هفته فقط گوشه‌ای از آنچه اسرائیل در یک ماه گذشته پس از فاجعه غزه و دقیقاً یک سال از انتخابات کنست تجربه کرده است را منعکس کرد.
دولت شصت و چهارم یا به قول آنها «جناح راست» زمان را تلف نکرد و بلافاصله پس از استقرار بودجه ملی را غارت کرد. همچنین با انتصاب‌های دیوانه‌واری مانند ایتامار بن گویر جنایتکار سابق به عنوان وزیر امنیت ملی و بزالل اسموتریچ جنجالی به عنوان وزیر دارایی از هیچ فرصتی برای انتقام از شهروندان خود دریغ نکرد.
معاریو ادامه داد: یک دولت متورم و فربه متشکل از 33 وزیر برای امور هیچ و هیچ! که 14 میلیارد شِکل به عنوان بودجه ائتلاف وضع و مطالعات اصلی و مهم را لغو کرد. دولت با بی‌شرمی قوانینی را تصویب کرد که بر اساس آن سربازان اجباری افراطی ارتدوکس را معاف می‌کرد. همچنین قوانینی را برای تقویت وضعیت حقوقی نتانیاهو و مزایای مالی برای اعضای خانواده‌اش تصویب کرد.
در این دولت، انتصابات در خدمات عمومی و رفاهی بر اساس ملاحظات سیاسی انجام شد و هر مقام و مسئولی که با دولت همسو نشده بود برکنار و یا همکاری با او قطع شد. همچنین هرم دولت حاکم از نظر مالی به بودجه مشکوک و نامشخصی متکی بود که به وضوح ارزش کاغذی که روی آن نوشته شده بود را نداشت.
هشدارهای بی‌درنگ درباره شکاف در جامعه اسرائیل، ترس از تضعیف موقعیت امنیتی اسرائیل و ترس از امتناع افراد ذخیره کاملا نادیده گرفته شد.
از سوی دیگر هشدار درباره نزول صنایع فناوری پیشرفته و ترس از کاهش رتبه اعتباری اسرائیل نیز برای نتانیاهو مهم و قابل توجه نبود. افسران ارتش اسرائیل که خواستار هشدار و اخطار بودند باید در راهروهای کنست منتظر می‌ماندند، آنها نیز نادیده گرفته شدند.
آسیب‌هایی که دولت به جای گذاشت در جهان بی‌سابقه است و استعداد کمیابی به نام نتانیاهو عامل آن است.
جنگ 7 اکتبر
سپس 7 اکتبر فرا رسید و پیش‌بینی‌ها یکی پس از دیگری به حقیقت پیوست. حماس از آنچه به عنوان شکاف در اسرائیل می‌دید، استفاده کرد و حمله‌ای غافلگیرانه و عظیم را آغاز و مسئولین به خواب رفته را بیدار کرد. شاید امیدی باشد که با این رخداد دولت به خود بیاید و ملاحظات سیاسی را دور بریزد.
متأسفانه باید بگوییم ملاحظات سیاسی حتی زمانی که موشک‌ها بر سر اسرائیل فرود می‌آمد و مردم کشته‌های خود را دفن می‌کردند بی‌شرمانه ادامه دارد. نتانیاهو در ماه گذشته ثابت کرد که ملاحظات اصلی او شخصی است. او نگران روز پس از جنگ و کمیته تحقیق است. او هنوز تمام امکانات خود را برای مدیریت زمان حال بسیج نکرده است، زیرا او به فردای پس از جنگ فکر می‌کند. افراد او حتی در بحبوحه جنگ آشکار و پنهان علیه ارتش عمل می‌کنند و ارتش را مقصر این جنگ می‌دانند.
ملاحظات در انتصابات خدمات عمومی و رفاهی همچنان بر اساس وفاداری به رهبر لیکود (نتانیاهو) و همسرش است. گال هیرش، سیاستمدار لیکود، به سمت هماهنگ کننده مسائل ربوده شدگان و مفقودین منصوب شد و انتصاباتی از این دست که بی تردید- در طول جنگ – سیاسی بوده است.
معاریو در ادامه مقاله نوشت:
در زمینه اقتصادی که در دوران جنگ بسیار چالش برانگیز بود، «آقای اقتصاد» میدان نبرد را منحصراً به وزیر دارایی، بزالل اسموتریچ واگذار کرد. پروفسور آوی سیمهون مشاور اقتصادی وی و رئیس شورای اقتصاد از شروع جنگ ناپدید شده‌اند! نیر برکات، وزیر اقتصاد که از رفتار اسموتریچ و طرح کمک‌ها انتقاد می‌کند، به وضوح توسط نتانیاهو نادیده گرفته می‌شود، زیرا اسموتریچ سنگ بنای ائتلاف او شد. همچنین هنوز تصمیمی برای انتقال میلیاردها شِکل از بودجه ائتلاف برای اهداف جنگ گرفته نشده است.
رسانه‌ها و اتاق‌های خصوصی در لیکود با حمایت از نتانیاهو، عدم صلاحیت او را توجیه می‌کنند و عمق شکست در 7 اکتبر اتهامات جنایی علیه او را کم رنگ جلوه می‌دهند. اما پر واضح است که نتانیاهو صلاحیت رهبری کشور در دوران جنگ سخت را ندارد به دلایلی که خودش بیان کرد:
زندگی یک ملت مسیری برای بقای شخصی نخست‌وزیر نیست.
نتانیاهو نه تنها در نظرسنجی‌ها بلکه در رسانه‌های مکتوب و الکترونیکی اعتماد مردم را از دست داده است. بنابراین انصاف این است که مطالبات عادلانه و مدنی حفظ و در نظر گرفته شود.
تحلیلگر روزنامه معاریو درباره تأثیر جنگ 7 اکتبر در بازارها نوشت:
در ابتدا معامله‌گران بازار سهام گمان کردند که این، یک جنگ دیگر به سبک جنگ دوم لبنان یا عملیات دیگری در غزه خواهد بود. معمولا پس از چنین اتفاقاتی بازار سهام سقوط و بلافاصله پس از آن دوباره صعود می‌کند.
اما جنگ غزه با هر رویدادی، حتی جنگ یوم کیپور متفاوت بود. بازار سهام در ماه اکتبر در نتیجه مستقیم جنگ سقوط کرد و شاخص سهام تل آویو با ریزش 10 درصدی به پایان رسید و حدود 90 میلیارد شِکل از ارزش سهام در بورس از دست رفت. کسری بودجه به حداقل 3.5 درصد تولید ناخالص داخلی (حدود 70 میلیاردشِکل) افزایش خواهد یافت و برخی معتقدند که این کسری بالاتر از 100 میلیارد شکل خواهد بود. اینها اعداد وحشتناکی هستند.
جنگ، دولت و امنیت غذایی
حیاتی‌ترین موضوع امروز از نظر انجمن کشاورزان تضمین تولید مداوم و مستمر کشاورزی است تا کمبود مواد غذایی حیوانی و گیاهی وجود نداشته باشد و این به امنیت غذایی مربوط می‌شود. اما نهادهای دولتی به اهمیت کشاورزی و امنیت غذایی پی نبرده‌اند. متأسفانه آنها فکر می‌کنند امنیت غذایی را می‌توان بر مبنای واردات در سطح جهانی حفظ کرد در حالی‌که واردات آسیب جدی به کشاورزی وارد می‌کند.
این روزنامه در پایان مقاله افزود: فقط می‌توانیم بگوییم دولت در بخش کشاورزی بسیار عالی عمل کرد، ما در احیای فاضلاب و گنداب در جهان اول هستیم!
لینک خبر: https://www.maariv.co.il/journalists/Article-1049496
