روزنامه اقتصادی کلکالیست در تیتر سیاسی امروز پیرامون نتایج انتخابات محلی نوشت: درحالیکه سکولارها مشغول جنگ بودند، احزاب ارتدوکس افراطی در انتخابات شرکت کردند.
تحلیلگر مقاله نوشت: حتی در روزهای عادی، انتخابات مقامات محلی برای ارتدوکس افراطی بسیار مهمتر از دیگر اقشار جامعه است و در هفتههای اخیر احزاب افراطی ارتدوکس سرگرم جنگهای سیاسی محلی بودند تا میدان نظامی و نتیجه آن، رشد چشمگیر افراطی ارتدوکس در شهرهای مختلط (سکولار و مذهبی) بود که ممکن است منجر به مذهبی شدن آنها شود.
کسانی که میخواهند موفقیت افراطی ارتدوکس در انتخابات مقامات محلی را درک کنند، باید بیانیه وزیر مسکن، اسحاق گلدنوف، که گفت: «دولت چه ربطی به جنگ دارد» را به خاطر بیاورند. این ایده به سادگی به «انتخابات محلی چه ربطی به جنگ دارد» تبدیل شد. به عبارت دیگر، زمانی که عموم مردم درگیر ربوده شدگان بودند، افراطی ارتدوکس که هنوز نسبت به جنگ بیتفاوتی بیشتری دارند، مشغول جنگهای انتخاباتی بودند. رقابتهای شدیدی در میان آنها رخ داد و این سطح علاقه به انتخابات را بیش از پیش افزایش داد، زیرا یک قانون شناخته شده در بین مردم افراطی ارتدوکس این است که هر چه اختلاف و تفرقه بیشتر باشد، رأیدهندگان بیشتری پای صندوقهای رای میروند.
تا 7 اکتبر به نظر میرسید که از انتخابات دولت محلی به عنوان یک انتخابات میان دورهای استفاده میشود که در آن مردم به دلیل اصلاحات قضایی، بی اعتمادی شدید به ائتلاف را ابراز میکنند اما جنگ، انتخابات مقامات را در نزد اکثریت مردم یهودی که در حال حاضر عمدتاً به امنیت شخصی خود و ربوده شدگان می اندیشند، حاشیهساز کرد. بنابراین، برگزاری انتخابات در زمان جنگ برای احزاب افراطی ارتدوکس بسیار راحت بود.
حقیقت این است که حتی در روزهای عادی، احزاب افراطی ارتدوکس به نمایندگی در مقامات محلی اهمیت بیشتری نسبت به احزاب سکولار می دهند. این امر از جمله به دلیل نیاز به انتقال منابع به نهادهای جوامع خود است. در شهرهای افراطی ارتدوکس، جنگهای داخلی سخت زیادی در این انتخابات رخ داد، مانند رقابت گیجکننده آریل بوسو، وزیر بهداشت برای شهرداری بنی براک.
اما آنها دستاورد و موفقیتهای واقعی را در شهرهای مختلط (سکولار و مذهبی) به دست آوردند. علیزا بلوخ شهردار بیت شمش به دور دوم راه پیدا کرد. اما انتظار میرود که عموم ارتدوکسهای افراطی برای برکناری او و انتخاب نامزد حزب پرچم تورات، اسموئل گرینبرگ، متحد شوند. این امر تبدیل بیت شمش از یک شهر مختلط به یک شهر فوق ارتدوکس را تسریع خواهد کرد.
یوسی کاکون از شاس ریاست شهرداری سافد را به دست آورد و شهردار شوکی اوهانا را از لیکود برکنار کرد. این واقعیت که کاکون نیز توسط اوتزما یهودیت حمایت میشود، بسیار نگران کننده است.
در طبریه، نامزد ضد ارتدوکس، رون کوبی، شکست خورد و یوسی نوا با حمایت شاس و لیکود پیروز شد. این میتواند قصد ساخت محلههای بزرگ ارتدوکس را در شهر تسریع بخشد که باعث ایجاد فقر و بیکاری میشود.
در آلاد، یایر مایان از لیکود، که از حمایت افراطی ارتدوکس برخوردار است، پیروز انتخابات شد که انتظار میرود به تشویش شهر سرعت بخشد.
دقیقاً در اورشلیم، برخلاف تصور ایجاد شده، تغییر قابل توجهی در رابطه نیروها ایجاد نشد. افراطی ارتدوکس تاکنون شورای شهر را کنترل میکرد و هنوز هم پابرجاست. عملا تغییر بزرگی رخ نداده است.
انتظار میرود نتایج، در شهرهای درگیر انتخابات بر رویکرد چهره سیاسی- اجتماعی آنها، میزان اجبار مذهبی در آنها و تشویش بیشتر تأثیر بسزایی داشته باشد. باید به خاطر داشت که به دلیل رشد جمعیتی فوق ارتدوکس، تشویش و درگیری هرگز به عقب باز نمیگردد، بلکه بیشتر خواهد شد.
در پنج سال آینده، سکولارها و سنتگراهایی که پای صندوقهای رای نرفتهاند، بهای آن را پرداخت میکنند. میتوان نتیجه گرفت مردمی که اهمیت مقامات محلی را درک میکنند و مردمی که ترجیح میدهند افراطی ارتدوکس را سرکوب کنند، برای احزاب ارتدوکس مشکل ساز هستند. از سوی دیگر، قطعاً میتوان استدلال کرد که اگر خانوادههای افراطی ارتدوکس، مانند غیر ارتدیمها، مشغول مراقبت از سربازان و نیروهای ذخیره بودند، ممکن بود انرژی بسیار کمتری برای بازیهای انتخاباتی صرف کنند.
لینک خبر: https://www.calcalist.co.il/local_news/article/h1xw6j33a