سردبیر روزنامه اسرائیلی هاآرتص در مقاله‌ای با عنوان نفس کشیدن سخت شده است، نوشت:
اسرائیل فردا هفتاد و هفتمین سالگرد تأسیس خود را جشن خواهد گرفت، اما امسال نیز سایه سنگینی بر جشن‌های استقلال سنگینی خواهد کرد. این دومین روز استقلال متوالی است که در شرایط جنگ جشن گرفته می‌شود، آن هم در زمانی که هنوز ۵۹ گروگان در غزه در اسارت هستند و گمان می‌رود ۲۱ نفر از آنها زنده باشند. این افراد، همان‌طور که تک تک بازگشتگان شهادت دادند به قدرت باقی مانده خود چسبیده‌اند به این امید که کشورشان آنها را نجات دهد. اما دولت هیچ صدایی ندارد و هیچ پاسخی نمی‌دهد. حقیقت تلخ این است که از نظر اعضای ائتلاف به رهبری بنیامین نتانیاهو، بقای دولت از جان خودشان مهم‌تر است.
تحلیلگر مقاله در ادامه نوشت: امتناع دولت اسرائیل از پرداخت هزینه شکست‌هایش و نجات اسرائیلی‌هایی که زیر نظرش ربوده شده‌اند، نشان قابیل بر پیشانی تک تک اعضای ائتلاف و به‌ویژه بر پیشانی نخست‌وزیر است. رها کردن ربوده‌شدگان نه تنها جشن‌های استقلال را تحت الشعاع قرار می‌دهد، بلکه اعتماد به این کشور و موجودیت آن به‌عنوان خانه و پناهگاه یهودیان را نیز به طور جدی تضعیف می‌کند.
از دست دادن جهت در ادامه جنگ منعکس شده است، جنگی که از زمان تجدید آن علیه کل جمعیت نوار غزه هدایت شده است. اسرائیل به کشوری تبدیل شده است که دیگر نمی‌داند چگونه بین جنگجویان و غیرنظامیان و بین جنگ و جنایات جنگی تمایز قائل شود. وقتی کشوری این قطب‌نما را از دست می‌دهد، خطری که در داخل با آن مواجه می‌شود، کمتر از خطری که در خارج از کشور با آن مواجه است، جدی نیست.
جامعه اسرائیل از درون در حال فروپاشی است. خریدی‌ها همچنان از خدمت سربازی فرار می‌کنند. جامعه عرب مستعد جرم و جنایت گسترده است و آزادی بیان در آن سرکوب می‌شود، درحالی‌که ابراز نفرت و نژادپرستی توسط یهودیان، از جمله اعضای کنست، وزرا، چهره‌های عمومی، خوانندگان و چهره‌های رسانه‌ای، در سکوت پذیرفته می‌شود. پلیس، مطابق با روحیه‌ی وزیر کاهانیستِ مسئول، چهره خود را تغییر می‌دهد و اعتراض علیه دولت مورد حمله قرار گرفته است.
در واقع، طی یک سال گذشته، نتانیاهو حملات داخلی خود به نهادهای دولتی را تشدید کرده است. او علیه گالی بهاراو ، مشاور حقوقی دولت، اقدام می‌کند؛ مشروعیت دیوان عالی و رئیس جدید آن، اسحاق آمیت، را رد می‌کند؛ او به طور خاص به هرتزی هالوی، رئیس ستاد کل ارتش که در حال بازنشستگی است، و رونن بار، رئیس شین بت، که پس از آغاز تحقیقات در مورد اعضای دفتر نخست‌وزیری برکنار شد، اشاره کرد. کودتا همچنان با هدفی روشن: تمرکز قدرت نامحدود در دستان دولت، بدون نظارت، بدون ترمز، بدون محدودیت، ادامه دارد.
در هفتاد و هفتمین روز استقلال کشور اسرائیل، شهروندان اسرائیلی در مقابل رهبرانی ایستاده‌اند که هیچ افق یا امیدی برای آینده ارائه نمی‌دهند. رهبرانی که تنها انزوای بین‌المللی و بیگانگی فزاینده نسبت به اسرائیل و یهودیان را تشدید می‌کنند. در چنین شرایطی جشن گرفتن سخت است. با وجود ۵۹ نفر گروگان که هنوز در غزه هستند، حتی نفس کشیدن هم سخت است.
پیوند خبر: https://www.haaretz.co.il/opinions/editorial-articles
