۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۴

فرار از خدمت

یاییر لاپید در یک مصاحبه خبری گفت: خشم عمیقی نسبت به  ایده‌ فرار از خدمت وجود دارد.

خبرگزاری اورشلیم پست نوشت: با توجه به اینکه دیوان عالی عدالت خواستار ارائه خدمات برابر به همه شهروندان است و ارتش به‌شدت نیازمند نیروهای تازه‌نفس است، دولت در تلاش است تا قانون جدیدی برای خدمت اجباری تدوین کند. اما اختلاف‌های درون ائتلاف، محدودیت‌های قضایی، و شکاف‌های عمیق فرهنگی، رسیدن به توافق را دشوار کرده‌ است.

رژیم صهیونیستی، دهه‌هاست که با بحران خدمت سربازی دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ از زمانی که دیوید بن‌گوریون معافیت موقت خدمت سربازی را به چند صد نفر از دانش‌پژوهان خریدی اعطا کرد. تا به امروز که این تعداد محدود به ده‌ها هزار نفر افزایش یافته است و تحصیل تمام‌وقت در یشیوا اغلب به‌عنوان سپری برای فرار از خدمت در ارتش رژیم صهیونیستی به شمار می‌رود. تلاش‌های قانون‌گذاری برای ایجاد توازن میان تحصیل دینی و وظیفه نظامی، بارها به بن‌بست سیاسی رسیده یا توسط دیوان عالی لغو شده‌ است.

در سال ۲۰۱۲، دیوان عالی قانون تال را که اجازه به تعویق انداختن خدمت سربازی می‌داد، باطل کرد. در سال ۲۰۱۴، اصلاحاتی صورت گرفت که سهمیه‌هایی برای خدمت تعیین کرد و تهدید به اعمال تحریم‌هایی علیه متخلفان نمود. اما این اصلاحات در سال ۲۰۱۵، تحت فشار جامعه خریدی، لغو شدند.

دیوان عالی در سال ۲۰۱۷ آن اصلاحات را نیز باطل کرد و به کنست یک سال فرصت داد تا قانون جدیدی تصویب کند اما این مهلت در میان کشمکش‌های بی‌پایان ائتلافی بارها از دست رفت. آخرین تلاش، در سال ۲۰۲۲، تنها از مرحله نخست قرائت در کنست گذشت، پیش از آنکه انتخابات بنیامین نتانیاهو را دوباره به قدرت بازگرداند، آن هم درحالی‌که احزاب خریدی خواستار معافیت کامل از خدمت سربازی بودند.

اکنون در شرایطی که ارتش اسرائیل با کمبود شدید نیرو مواجه است، ساختار سیاسی در تنگنا قرار گرفته است. در مجموعه‌ای مصاحبه با رهبر اپوزیسیون و یکی از خاخام‌های برجسته خریدی، به‌روشنی تنش‌ها و اهمیت تصمیم‌گیری در این نقطه عطف حساس در مسئله خدمت اجباری اسرائیل نمایان شد.

یاییر لاپید، رهبر اپوزیسیون هنگام پرسش درباره تلاش‌های کنونی دولت، با صراحت گفت: آن‌ها در یک چرخه گیر افتاده‌اند. جنگ در جریان است و ارتش به این نیروها نیاز دارد. در همین حال، این دولت در حال فراخوانی ذخیره‌هایی است که پیش‌تر ۲۰۰، ۲۵۰، ۳۰۰ روز خدمت کرده‌اند و این روند آن‌ها را به‌ شکلی کاملاً غیرقابل تحمل، فرسوده می‌کند. هم‌زمان تلاش دارد به ۲۰ هزار مرد جوان کمک کند که به‌طور کلی از خدمت معاف شوند.

لاپید معتقد است که افکار عمومی، حتی بخش‌هایی از حزب ملی‌مذهبی، دیگر تحمل این وضعیت را ندارند.

وی افزود: مردم می‌گویند: دوستانم را از دست داده‌ام. اعضای خانواده‌ام را از دست داده‌ام. فرزندانم در نیروهای ذخیره هستند. جامعه ملی‌مذهبی بیشترین بهای این جنگ را پرداخت کرده است. خشم عمیقی نسبت به  ایده‌ فرار از خدمت وجود دارد.

فرار
یاییر لاپید، رهبر حزب اپوزیسیون

یاییر لاپید، در ادامه تشدید انتقادهایش، گفت: در یکی از جلسات کمیسیون، از اسموتریچ، نماینده وزارت دارایی پرسیده شد: ارزش مادام‌العمر تمام مزایایی که به یک خریدی معاف از خدمت داده می‌شود چقدر است؟ پاسخ او، ۱.۵ میلیون شِکِل برای هر نفر بود. حالا این عدد را در ۸۰ هزار نفری که خدمت نمی‌کنند ضرب کنید به ۱۲۰ میلیارد شِکِل می‌رسد.

این رقم شامل مهدکودک‌های یارانه‌ای، کمک‌هزینه مسکن، مستمری‌ها و سایر مزایا است. لاپید هشدار داد: مردم چنین واقعیتی را نمی‌پذیرند؛ اینکه فرزندانمان را به میدان جنگ بفرستیم و هم‌زمان هزینه فرار و در خانه ماندن دیگران را هم پرداخت کنیم.

ماتان کهانا، نماینده کنست از حزب میانه‌رو اتحاد ملی، خلبان جنگنده سابق تصریح کرد: دولت ده‌ها هزار نیروی ذخیره را برای بار پنجم، ششم، حتی هفتم به خدمت فرا می‌خواند. خانواده‌هایشان در حال فروپاشی هستند، کسب‌و‌کارهایشان از هم پاشیده و تحصیلاتشان متوقف شده است و هم‌زمان، همین دولت با دست دیگر، هر کاری می‌کند تا مردم را به فرار از خدمت را تشویق کند.

او افزود: آن‌ها همچنان به یشیواها (مؤسسات آموزشی یهودی) بودجه می‌دهند، تخفیف مالیات بر املاک و یارانه‌های مهدکودک اعطا می‌کنند. نه تنها خریدی‌ها را به خدمت سربازی فرا نمی‌خوانند، بلکه آن‌ها را برای فرار از وطیفه و عدم خدمت پاداش می‌دهند.

کاهانا گفت: وقتی که من اخطاریه خدمت سربازی‌ام را دریافت کردم، هیچ‌کس به من به‌عنوان یک صهیونیست دینی یا عضو یک جنبش نگاه نکرد. من یک نامه شخصی بر اساس شماره شناسنامه‌ام دریافت کردم. اما خریدی‌ها به‌صورت جمعی مدیریت می‌شوند، نه فردی و تا زمانی که این روند ادامه داشته باشد، هیچ چیزی تغییر نخواهد کرد.

با این حال، کاهانا درباره فراری بودن خریدی‌ها از سربازی گفت: آن‌ها مثل ما بزرگ نشدند. ما در پوریم لباس سربازان را می‌پوشیدیم. داستان‌های قهرمانان ارتش اسرائیل را می‌شنیدیم. می‌دانستیم که روزی به خدمت خواهیم رفت. قهرمان‌های دوران کودکی آن‌ها، دانشمندان تلمودی بودند، نه مبارزان نظامی. ما باید زبان را تغییر دهیم، چارچوب‌هایی بسازیم که به سبک زندگی آن‌ها تهدیدی نکند و از ۱۰۰ نفر ثبت‌نام شروع کنیم. بعد شاید به 1000 نفر برسیم.

 

پیوند خبر: https://www.jpost.com/israel-news/politics-and-diplomacy/article-853870

→ خواندن مطلب قبلی

انتقاد هاآرتص از ترور سینوار

نوشتن نظر شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *