75سال است که اسرائیل سلب مالکیت و اخراج فلسطینیان را انکار کرده‌است.
از سال 1948، تشکیلات اسرائیل هر کاری که توانسته برای نفی اشغال فلسطین انجام داده‌است و در کمال وقاحت مدعی مالکیت سرزمین آباء و اجدادی فلسطینیان شده است؛ اگرچه این ادعا حتی توسط برخی از مورخان اسرائیلی نیز رد شده‌است!
می‌دانیم که هفتاد و پنج سال است که صهیونیست برنامه‌های زیادی برای پاکسازی قومی، اخراج هرچه بیشتر فلسطینی‌ها و همچنین قانون‌گذاری سریع برای غیرممکن کردن بازگشت آ‌ن‍‌ها انجام داده است و همه این کارها باعث می‌شود که مردم فلسطین و حتی برخی از شهروندان اسرائیل نتوانند فراموش‌کنند که صهیونیست‌ها از سال 1948 تاکنون چه بلایی بر سر مردم فلسطین آورده‌اند. بدیهی‌ست که هم دولت نتانیاهو و هم مخالفان آن (یائر لاپید و بنی گانتس که این روزها اپوزیسیون اسرائیل را رهبری می‌کنند)، هر کدام که در راس این کشور جعلی باشند سیاست‌های پیشرفته‌ای دارند که از طریق توسعه شهرک‌سازی و تخریب خانه‌ها گرفته تا تقسیم خانواده‌های فلسطینی از طریق ممنوعیت الحاق خانواده‌ها، میراث اشغالگری را تداوم می‌بخشند.
موضوع دیگر عدم تعهد اسرائیل به اجرای قطعنامه‌های181 (طرح تقسیم دو کشور) و 194 سازمان ملل (بازگشت آوارگان فلسطینی) است؛ چرا که نه تنها در اجرای آن قطعنامه‌ها کوتاهی کرده است، بلکه تک‌تک قطعنامه‌های مربوط به تعهدات خود در قبال فلسطین را نیز ناکام گذاشته‌است.
اگر نگاهی ساده به ده‌ها قانون نژادپرستانه تصویب شده توسط پارلمان اسرائیل در 75 سال گذشته بیندازیم، درمی‌یابیم که نه تنها شامل ابزارهایی برای سرقت اموال خصوصی فلسطینی‌ها و جلوگیری از حق بازگشت فلسطینیان می‌شود، بلکه حتی قانون ممنوعیت بزرگداشت روز نکبت فلسطینیان که همان روز استقلال صهیونیست هاست را نیز شامل می‌شود.
لینک خبر: https://www.haaretz.com/opinion/2023-04-25/ty-article-opinion/.premium/palestinians-still-pay-a-heavy-price-for-israels-independence/00000187-b8d3-d3b7-abcf-b9d7e8320000
